Gedichten

[p. 281]

Prinselyk echtverbond.

[p. 283]

By het huwelyk van Z.K.H. den Kroonprins van Oranje en de Ruskeizerlyke Grootvorstin Anna Paulowna.
Lierzang

Bekroond door de maatschappy der Verzaamde kunstminnaaren, te Rousselaare, met den Eersten gouden Ereprys, den 14 july 1816.

Juich! juich myn dierbaar Vaderland!

Verheft uw blyde stem, getrouwe en dappre Belgen!

Door Weenens zegeryken band

Verknocht aan Batos eedle telgen;

Schaart U om Hymen's feestaltaar,

Omschaduwt van Oranjebladren:

Ja, wilt het offervuur dier groote Godheid nadren

Ter bede voor het Vorstlyk Paar.

[p. 284]

 

Vorst Willem's jonge en fiere spruit

 

Aan die van Petrowitz gulhartig vastgeslagen

 

Dooft eeuwig Oorlog's fakkel uit,

 

En zal ons aan 't gevaar ontdragen:

 

Geen zegeryker trouwverdrag

 

Werd ooit voor Belg of Batos looten

 

Met zooveel heuchlykheid en plegtigheid gesloten

 

Als in deez' schitterenden dag.

 

 

 

De Kroonprins Frederik, wiens bloed

 

Geplengt op 't veld van eer, tot paarlen is geronnen,

 

Heeft door zyn onverschrokken moed

 

Vorst Alexander's hart gewonnen:

 

Bekroont voor trouw en heldendeugd

 

Vind hy een' dierbre Gemalinne,

 

Vind hy, in Peter's vest, het voorwerp zyner minne

 

In Anna's frischontloken jeugd.

 

 

 

O adelyk en staatig Paar!

 

O Willem's oogelyn! o vreugd van Alexander!

 

Des Hemels Opperzegenaar

 

Verbinde uw' harten aan elkander!

 

Leef, leef tot aan het rustig graf

 

Voor uw' zoo aangekleefde Belgen:

 

Zwaai, in ons gastvry oord, op onze laatste telgen

 

Der Vorsten aangebeden staf.

 

 

[p. 285]

 

Wat schoon vooruitzicht vleit ons niet!

 

Een' vaste en lachend hoop moet elks verwachting streelen;

 

Wy zien in 't glorieryk verschiet

 

Een reeks van lachende tafreelen:

 

Dit minzaam Paar reikt ons de hand,

 

Omhelst ons als geliefde kindren:

 

Niets zal zyn' noeste vlyt, zyn' wakkre zorgen hindren

 

Voor Godsdienst, Vorst en Vaderland.

 

 

 

Geen woest tempeest, geen krygsorkaan

 

Uit 's afgronds zwavelgloed al buldrend voortgesproten,

 

Zal meer in slaafsche ketens slaan

 

Onz' langgedrukte landgenoten:

 

Vorst Willem, Neerland's toeverlaat,

 

Met Rusland's kroonvorst Alexander

 

Door echt en kindermin verbroederd aan elkander,

 

Zyn burgt en schansen voor den Staat.

 

 

 

Zy rusten aan elkanders hart,

 

Zy willen voor elkaar en haaf en bloed verpanden;

 

Geen wisslend lot, dat Troonen tart,

 

Ontroert de vrije Nederlanden:

 

Hunne overbreekbre heldenmagt

 

Verstrekt ons tot een harde keten

 

Die door geen Hercules ooit word van eengereten,

 

Maar ons omheint en dag en nacht.

 

 

[p. 286]

 

Triomph! triomph! o Vaderland!

 

Oranjes jonge Held, ontvlamd door tedre minne

 

Bindt door een' Godgewyde hand

 

Zich aan de waardste Zielsvriendinne:

 

Hun volkverrukkend Echtverbond

 

Stort over ons een vruchtbren regen,

 

Wier dropplen zyn bestraald door onbegrensden zegen,

 

Als in den vroegen morgenstond.

 

 

 

Dat de aard met mirten zy beleid

 

Van waar de Newa spoelt om Peter's trotsche muuren,

 

Wiens gloor, vernuft en dapperheid

 

Het woên van eeuw en tyd verduuren:

 

Tot daar het zilvrig Sennat vloeit,

 

En ons alminnige Echtgenoten

 

Van Helden afgestamt, uit Vorsten voortgesproten,

 

Zien hun nog nieuwen Troon besproeit.

 

 

 

Gaat, Belgen! vliegt Hen te gemoed!

 

Zwaait Hun den eerbied toe als vuurige onderzaaten!

 

Zingt Hun bekroonden liefdegloed,

 

Het heil van Neêrlands volk en staaten:

 

Erkend in Frederik uw' Vorst,

 

Hy wyde u eens zyn Krygslauwrieren;

 

Wilt uwe erkentenis den ruimen teugel vieren,

 

- Ja, drukt Hem juichend aan uw' borst. -

1816.