Gedichten
(1861)–Pieter Joost de Borchgrave– Auteursrechtvrij
[pagina 206]
| |
By de plegtige inwyding der kermis der stad Kortryk,
| |
[pagina 207]
| |
Zie, Kortryk noodigt uyt zyn deftge nageburen
By 't grootsch inwydingsfeest van zynen Kermisdag:
Dit Tydstip, zoo gewenscht, zien wy nu in zyn' mueren
Voor d'Eerste mael gevierd, in luyster en gezag.
Men opent stryd op stryd in schaduw van lauwrieren
Een edel gloriegoud wacht elken winnaer af;
Romeynen! wykt terug met uw gevloekte dieren
Waer van uw vroegsten tyd het schandigst voorbeeld gaf!...
Hier weet een' Dichtrenschaer de VredeGa naar voetnoot(1) te bezingen;
Daer schetst een' schrandre Pen het schoonste pronktafreel:
Gints gaet den Kruysbogist naer 't sierlyk zilver dingen,
En de edle Toonkunst wacht aan 't schittrend Prystooneel.
'T is prael, 't is heerlykheyd 't zy waer wy de oogen wenden,
Elk boezem slaet van weelde, elk word door vreugd geleyd;
Men kent geen onderscheyd: en vriend en onbekenden
Elk groet met handgeklap dit Feest, deez' plegtigheyd.
Juych, Kortryk! juych met ons: strooyt roos en lelieblaedren
Vlecht palmen, op dit uer, omkranst uw' waerde Stad:
Voeg uwe hand aen die van uwe Burgervaedren:
- Dit waerde Feest verheerlykt uwe bakkermat.
| |
[pagina 208]
| |
Verbeeld deez' grooten dag op uwe Schauwtooneelen
Wier hemelhoog gewelf hutst van uw glorieblèen:
Moog zyn geheugnis laeter uwe Neeven streelen!
Moog hy, in 't goud gegrift, in hunnen boezem staen!..
Schetst deze Plegtigheyd, doorvrocht van zwier en trekken,
In edelen Damast, dit pronkstuk van uw' hand,
Die stof, die 't schranderst oog sints lang wist optewekken,
En, die tot wonder strekt, zelfs in het verste land.
Ja, kundig Kortryk! dat op uwe tydsgeschichten
Een onuytwischbren stift bezegle dit Verdrag!
Zoo zal, dank aen uw' zorg, uw Nakroost zich verpligten
Vol dankbaerheyd te juychen op uw Kermisdag.
1810. |
|