Gedichten

[p. 34]

Het Klooster.
De uytverkorene zuster.

Salutant te filii sororis tuae electae.
Joann. Epist. 2 v. 13

Heeft de Almacht ooyt een Bruyd tot Beggas dienst verkoren,

't Is U, o Maegd! onschuldig, engelreyn;

Gy scheent, sints uwe jeugd, voor dit beroep geboren,
Uw zucht tot de eenzaemheyd verstrekte dit ten seyn.

Gy, Lelie van den Heer, werd aen uw' struyk ontnomen,

Ja, aen den drang der doorenen ontrukt,

Om in dit stille oord te komen

Daer 's Heylands zegekroon U is op 't hoofd gedrukt.

[p. 35]

 

O uytverkoren zuster!

 

Wie deelt niet in het heyl U plegtig toegeweyd?

 

Hier klopt uw zalig hart geruster,

 

Hier slaept gy kalmer in na 's levens worstelstryd.

 

 

 

Vergeefs der wellusts geyle schichten

 

Bedreygden uwe brooze jeugd;

 

Den Heer deed u 't gevaer ontzwichten;

 

Hy waektte, uyt d'Hemelrey, op uw beproefde deugd.

 

 

 

Lyk Noës duyfje, op de onafmeetb're baeren

 

Geen enkel plekje spooren kon

 

Daer het zich veylig zou bewaeren;

 

En, - tot dat gloorde een milde zon -

 

 

 

Rykhalzend, vloog ter gastvrye Arke weder,

 

Om, als voorheen, te zyn gespysd uyt Noës hand;

 

Zoo zyt ge ook, als op eene onzicht'bre Seraphsveder

 

Gedreven naer dit rustig strand.

 

 

 

Gy scheent, als Abraham, by 't glinsteren der straelen

 

Van 's Hemels vuerpilaer naer dit verblyf geleyd:

 

Noch vriend, noch vader kon uw drift bepaelen,

 

Gods roep was U een wet van zaligheyd.

 

 

 

De orkanen zyn voor U verdwenen,

 

Het zielverpestend zwerk dreef eyndelyk voorby:

 

Gelyk een bloem in Beggas hof verschenen

 

Spreyd gy er balsemgeur van hemelarseney.

[p. 36]

 

Geluk, o dapp're Kruysheldinne!

 

Triomph, o uytverkoren Bruyd!

 

Blaek, als een Seraphyn, in de opgetogen minne

 

Die U aen d'Heyland met onbreek'bre banden sluyt.

 

 

 

Gy staet niet meer ten doel aen schynvermaeken,

 

Gy zyt der slaverny ontrukt;

 

Geen dert'le schicht kan u genaeken

 

Zoo lang ge hier reyne deugden plukt.

 

 

 

De hand die Debora heeft helpen zegevieren,

 

Suzanne redde, en Judiths ziel omgord'

 

Met heldenmoed, by 't slaen der magt'ge Assyrieren,

 

Is nog niet ingekort.

 

 

 

Die hand die u verkoos, o waerde Bruyd des Heeren!

 

Zal u een borstweêr zyn by 't barnen van 't gevaer;

 

Wilt, als een zonnebloem, u tot die Zonne keeren,

 

Die blonk op 't Spitskalvaer.

 

 

 

Beantwoord al uw daegen

 

Aen zoo veel gunst door d'Hemel u betoond;

 

't Is waer, ge hebt reeds de hand aen 's Heerens ploeg geslaegen,

 

Maer - 't eynde van den stryd dit 's wat den Winnaer kroont. -

 

 

 

Volhart!... moogt gy, na 't worst'len, zegevieren!

 

Moogt gy nooyt stronk'len in uw' stryd!

 

God zal uw maegdekruyn met d'Hemelpalmen sieren

 

Die sints uw ochtend steeds u waren toebereyd.

1787.