Gedichten

[p. 1]

By het afsterven van Z.K.H. Karel-Alexander

Hertog van Lorreynen en Bar, Gouverneur-generael der Oostenryksche Nederlanden, enz.
Overleden te Tervueren, by Brussel, den 4 July 1780.

[p. 3]

Grafdicht.

Ey! wandelaer, beperk of pael uw' rassche schreên!...
Hier rust het dor gebeent, 't welk met fluweele strikken
By duyzend' zielen vangt, die schier van rouw verstikken,
En deze marmer stè doen ritzlen door gesteen...
Schynt het u wonder dat ontgeeste beendren vangen?
Wat maekt u dus verrukt? Wel hoe! gy knikt van ja,
Ik bid u, wandelaer, zie eens de letters na
Die in het goud gekruyst noers op de heupzyde hangen:

‘Hier rust Prins Karels asch, de kiel zoo zwaer van gaeven!
Die menig Neêrlandsch hart tot zich trok door zyn deugd:

Zy ligt in Neêrlandsch schoot begraeven,

Geëerd voor gryzaerd en voor jeugd.’