Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht– Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Stemme: Schoon Herderin.
Iolas. LIef Amaril,
My dunckt 't is uwen wil
Desen dagh te blijven in het veldt,
Nochtans eenigh, droevigh, en meer-tijdts onverselt,
Daer 't soet ghedril
Der bosschen selden-stil
Ons den lieven paren-tijdt voore-stelt,
En wat jeughdighs, vreughdighs, en lieffelijcks verbeldt,
Waer-omme // ick kome, met eenigh fraey liedt,
Uw' eeren // vermeeren, ghespeelt op mijn riet.
| |
[pagina 54]
| |
Amarillis.
Wel Iolas ‘ komt soo ras, hier neven mijn zy,
Laet singhen // met klinghen, ter eeren van my.
Iolas. 3. Vw' roose-jeughdt,
(Och Herders sachte vreughdt,)
Sal mijn dunne riet eens legghen uyt,
Soo u lockigh keelken den lesten galm befluyt.
Amarillis. Ach ! dat verheught,
Wel Herder soo ghy meught
Singht oock de ghedachten van uw' bruydt,
Soo kenn' ick de krachten en deughden van uw' fluyt:
Wilt spelen // en quelen, het soet van ons jeughdt,
Vw' konsten // met jonsten, betael' ick in vreughdt.
Iolas. Wel kan ick // nu span' ick mijn konsten we'er in,
Om t'uyten // 't besluyt, en het eynd' van ons' min.
3. Tuyght bergh' en dal
Ons liefdens soet gheval;
Tuyght de sachte jonsten van mijn bruydt,
Die nu den arebeydt van seven maendt besluyt,
| |
[pagina 55]
| |
Met sulcken mal
En jeughdelijck gheral,
Daer ick hier in het kil-lom righ kruydt
Haer soet lodd'righ aensicht prijs op mijn dunne fluyt:
V wesen // bewesen, met kracht van mijn riet,
Laet menghen // Am. 't Ghehenghe soo Iolas ghebiedt,
Vwe wil // in verschil, min sal wesen voordt-aen.
Iolas. Wel aen dan. Am. Ick gaen van. Iol. Ey ! blijft noch wat staen.
|
|