hebben, ende alles loffelijcken uyt-rallende, wat sy oyt in haer leven, 't sy goedt, 't sy quaet, hebben bedreven, alsoo dat haer de omstanders van lacchen niet en kunnen onthouden. Daer benevens zijn sy dan mede gequelt met honts-honger, alsoo dat sy alle vuyligheyt, die men haer soude mogen geven, terwijl sy in raserye zijn, inswelgen.
Dese koortse ontstaet uyt verscheyde oorsaken, van dewelcke dese de voornaemste zijn: den reuck vande versch-gehackte Sandel-boomen, dewelck (selfs oock na 't oordeel vande Inwoonders) yet quaedts ende fenynigh, insonderheyt uyt den Bast uytwaessemen, 't geen dapper de herssenen quetsende is. De beschrijvinge van het Sandel-hout kan men nasien by Garcias ab Orta, in het eerste boeck aen het seventiende Capittel. Hier komt noch by, dat sy daer een nevelachtige ende sware gestaltenisse des Luchts hebben, want de woon-plaetsen der inwoonderen zijn op de hoogste Bergen, alwaer van wegen de middel-streeck des luchts mistachtige ende regenachtige dampen zijn, ende het somwijlen soo vinnigh kout is, als het in Hollandt wel plagh te wesen, 't welcke alles niet dan grove humeuren, ende getroubleerde Geesten plag te maken. Hier komt dan noch by de ongebonde vryheyt, van de vruchten die hier wassen, te mogen eten; dewelcke, vermits die meest alle heel onduersaem zijn, ende van wegen hare vochtigheydt de verrottinge dapper onderworpen, soo kunnen die niet anders, dan de alder-arghste hu-