Tweede Delfs Cupidoos schighje

[p. 212]

Brvygoms-Zeegen.

Vois. De daat van Phaëton.

1.
VVAnneer en geurich Loff,
In Bosch, in Thuyu, in Hoff,
Op 't raaste bloeyt en toont gesette vrugt,
Men hoed' de Boom men bid aan wint en lugt,

Dat geen onguyre vlaag,

'Ontydich pluckt, dat rups noch Mier die knaag,

[p. 213]

 

Maar dat het Fruyt, mach veilich groeyen,

 

't Eere van de Stam, daer s'uyt gesprooten quam.

 

 

 

2.

 

Met recht men dit beduyt,

 

Aan dese Ionge Bruydt

 

Die door veel moeyt' en yver is geqeeckt,

 

Tot nu daar Ieucht vol deucht en schoonheyt steek

 

Ey ziet haar versse Blom,

 

Soeckt ruymer Aard'zewil van d'ouderdom

 

Ze kiest een Telg vol geest en groente,

 

En ze ent haar Ieucht op Stamme vande deucht.

 

 

 

3.

 

Wel luck Gezegent Paar,

 

Groeyt, bloeytsoo in malkaar,

[p. 214]

 

Dat de natuyr, u beyde niet misdeelt,

 

Maar, dat u Egt, oock jonge spruytjes teelt,

 

Soo bid' ick Bruygom Heer,

 

Dat noyt, geen rampen, op u dalen neer,

 

Maar dat u liefd', moet eeuwig duyren,

 

Tot het Doodens lot

 

U Zielen voert by God.

A.B.

FINIS.