Tweede Delfs Cupidoos schighje

[Och Krelis mijn langst, ick ben soo verbranst]

Wyse Nu haesje men schat:

1.
OCh Krelis mijn langst, ick ben soo verbranst,
Op u Kormis aensicht verlieft:

[p. 170]

 

Jou Kraech van dun doock, en jou paersen Broock

 

Die zijn oock dubbel ondiep:

 

Daer in steelje mijn zin:

 

Soo dat ick iou min

 

En niet kan slapen gerust,

 

Com kustme, kustme, kustme en doodme alstje lust,

 

 

 

2.

 

Maer heuchjet iou wel, secht fraeie Gesel

 

Doen ick int selschap lest was,

 

Hoe dat ic daer sprongh, en lijties voorsongh:

 

Dat niemant van al een bras

 

Soo vroolyck als ick, niet was, en hoe dick,

 

Heb ic iou feyle verlust,

 

Kom kustme, kustme, kustme lief en doodme alstie lust.

 

 

 

3.

 

Daer is ooc geen meyt, als Ick, die soo breyt

 

Ooc naeie en stijven kan:

[p. 171]

 

Noch die beeter wast en als wy vergast

 

Worden Van Vrouwen of man.

 

Ic kooc en ic brae, isset vrooch of spae

 

Dit is u al wel bewust,

 

Kom kustme, kustme, kuste lief en doodme alstie lust.

 

 

 

4.

 

Ey soete kaertie bid zit wat naer mijn

 

By mee je maectme schier wilt:

 

Kom geeftme een soen, ic ben tansjes groen.

 

Mijn hart en mijn lijf dat trilt

 

Hoe benje soo blo, och soo lief och soo

 

Sal ic wat warden geblust,

 

Nu kustme, kustme, kustme, lief en doodme alstje lust!

FINIS.