Tweede Delfs Cupidoos schighje
(1656)–Arnold Bon–
Auteursrechtvrij
[pagina 48]
| |
Gy siet, gy siet, hoe vast den tijdt
Stil swijgens, door het uyt-stel, hene glijt,
En met den tijt de Jeucht
En met de Jeucht de vreucht.
2.
't Gevogelt, Vee, en Vis die Vrijt,
En leert hoe dat de Jonge Jaeren,
Moeten willen Paeren,
Nemen waer den tijt.
Gy siet, gy siet, al is de mier:
Van alle Dieren, oock het minste Dier,
Noch wilt het zyn gepaert;
Waerom u Jeucht gespaert.
3.
Gedenckt mijn Roosemont, mijn min,
Gedenckt der Bloem van uwen name,
Sy heeft zeer bequaeme,
Leering voor u in.
Den Aert, den aert van dese Blom,
| |
[pagina 49]
| |
Die is oock eygen aenden Magedom,
O Roos! ó teere Roos!
Op Bloeyt maer voor een poos.
4.
Het Roosje dient by tijdts gepluckt,
Eer dat haer eersteJeuchdigh Bloeysel,
Dauw, en Vierich Gloeysel
Door den tijt mis-luckt.
Dat is, wat is d' ontloke Roos,
Die blijft op 't steeltje Vreughd' en Vruchteloos
Sy dort, zy drooght, zy quijnt,
Daer lieve Jeucht verdwijnt.
5.
Noyt keert den soeten Lenten-stont
Wanneer de Dootverw eens gescheyt is,
En de Roos verleyt is
Nu dan Roosemont.
Gy siet, gy siet hoe vast den tijt
Stil-swijgens door het uyt-stel hene glijt;
| |
[pagina 50]
| |
En met den tijt de Jeucht,
En met de Jeucht de Vreucht.
V.B. EYNDE. |
|