Tweede Delfs Cupidoos schighje
(1656)–Arnold Bon–
Auteursrechtvrij
[pagina 10]
| |
 | |
[pagina 11]
| |
1.
VVAer heen mijn Cloris soo verdwaalt?
Eer dat de Zon sijn helle schijnsel haalt,
Ick volch u na mismoedich, door den douw
In huyv're ogtent kouw.
Eykeert, Ey Herder keert,
Eer dat mijn min van u wet af-geweert
Waren eens mijn woorden,
Straffer als 't behoorden
Tis in jonst vermeert.
2.
Wel staatet dan een Maacht niet vry?
Somtijts 't gebruyck, van Minneveinsery,
Maar Cloris 't schijnt ghy kostet niet verstaan,
Hoe 't van my wiert gedaan,
Wel aan ick heb berouw
En jou u 't soetse datter in de trouw
Van my is te kussen,
| |
[pagina 12]
| |
Laat ons ondertussen,
Werden Man en Vrouw.
3.
Maar neen daar drijft hy van landt,
En laat my aande drouve dorre strandt,
Hy achtet niet, hoe seer ick tranen giet,
En vogticht 'tmulle zant.
Ey lieve noch een woort
Of wacht mijn doode Riffje aan u boort,
'k Sal de Baren volgen,
Die noyt Min verswolgen
Liefd' en vreest geen Moort.
Ghy Vrijster die noch Vryt // en t'al te lang ontseyt,
Die raackt den Vrijer quyt // en blyft een ouwe Meyt.
A. Bon. |
|