Duyfkens ende Willemynkens Pelgrimagie tot haren beminden binnen Ierusalem

[p. 274]

[p. 275]

Het XXXV. Capittel.

Duyfken vvordt blijdelijck van haren beminden Bruydegom ontfanghen: ende binnen gheleydt zijnde, vvordt van alle het Hofghesin willecom gheheeten.

Bruydegom. Ach mijn ziele!

Duyfken. Ach mijnen Godt!

Bruydegom. Ach mijn ziele, Hoe hebbe ick verlanght!

Duyfken. Ach mijnen Godt, hoe heb ick ghesucht.

Bruydegom. Komt mijne ziele: vermaeckt u suchten, zijt hertelijck wel ghecomen.

Duyfken. Danck mijnen Godt mijn lieve leven, zijt hertelijck wel ghevonden. O mijnen troost, ghy kust my met uwen Goddelijcken ghebalsemden mondt, welrieckende naer de alderbeste salven, hoe sal ick dit verdienen?

Bruydegom. 'Tis nu al verdient. Maer waer is u lieve Suster: M[ij]nen tweeden uyt-vercoren pandt: dien ick oock waerdigh gheacht hebbe, om mijn lastige reyse

[p. 276]

mede voor haer te vol-brengen: haer te roepen, te nooden, met costelijcke giften oock door Ghesanten ende stercke Confitueren te locken: Mijn rijckelijck Hoff, mijn Croon ende mijnen persoon mede te deylen: waer is sy?

Duyfken. Mijn Heere wat sal ick segghen ofte waer mede sal ick haer onvoorsichtigheyt verantwoorden, die haer doen vallen heeft ter plaetsen daer gheen uytkomste te verhopen en was.

Bruydegom. Dat is my wel bekendt. Daeromme alsoo sy de sware moeyelijckheyt van mijne reyse niet en heeft willen achten, mijnen roep niet waer nemen, mijnen ghetuygen niet ghelooven, mijne Ghesanten met aendacht niet willen hooren, noch door mijne liefde willen beweeght worden, om voorsichtich tot my te comen, datse dan voortaen van my gae, ende blijve ter plaeten daer sy is: want ick hebbe alle het beloop ende den handel van u Lieder reyse al wel verstaen: Oock dat sy op den wegh gheen mede-lijden, maer eenen afkeer ghehadt heeft, ende gheen hulpe bewesen aen arme allendighe menschen. Soo ghebeurt haer nu dan recht na haer verdienste, datmen gheen medelijden over haer en thoone: Maer dat sy altoos blijve van ons verschoven, by dat grouwelijck gesel-

[p. 277]

schap daer sy haer selven geworpen heeft. Ende ghy mijn beminde Bruydt, komt binnen: want ghy hebt de moeyelijckheyt van mijne reyse ghewardeert, ghy hebt mijnen roep waer genomen, Mijne Ghesanten gelooft, mijne Confitueren wel gebruyckt, ende boven al mijne liefde ter herten ghetrocken: Ick heb't al wel verstaen. Ghy hebt alles om mijnent wille, willen verlaten ende mede-deylen, volghende alsoo mijn natuere, vertrouwende op mijne mild-dadigheyt. Daeromme comt binnen, segghe ick, komt ende besit dat rijck, dien vrede, die welde, ende onse ghetrouwe liefde, welck u bereydt is, ende altoos by u sal blijven.

Duyfken. Danck hebt mijn waerde Soon, mijn leven ende al mijn gheluck: u over-groote goetheydt gaet verre boven mijn verstant.

Bruydegom. Komt binnen mijn Duyfken. Siet hier mijnen waerden Vader u Moeder, siet hier is mijn lieve Bruydt, het profijt van mijn sware reyse.

Vader. Zijt willekom lieve dochter, mijnen Soon is eens in Nederlandt gheweest, ende heeft wel een lastighe reyse ghehadt, maer tis alles wel besteedt, nu hy sulcken aenghenamen Bruydt aldaer ghewonnen heeft.

[p. 278]

Moeder. Zijt willecom lieve dochter, och hoe aenghenaem is u comste hier in ons vredigh rijck, uyt u onrustigh Landt.

Duyfken. Ghy alder-opperste Heere, ende ghy o groote Vrouwe, ick u minste dienaersse niet waerdigh dese eere. Ick buyge met aller ootmoet voor u neder. Wat sal ick doen, wat sal ick segghen? Mijn tonghe beswijckt? Wat sal ick segghen? Wat doch anders, dan hert grondighen danck, danck ende grooten danck dat dit u, met uwen waerden Sone, mijnen Heere ende lieven Bruydegom aldus belieft.

Bruydegom. Komt ghy mijn Broeders ende Susters, comt alle ghy Nederlanders[,] siet hier is mijn Bruydt, een van u gheslachte, wilt met alle 'tHof-ghesin haer willecom heeten.

Hofghesin. Zijt willecom, zijt willecom, gy ons langh verwachte Suster, hoe hebben wy verblijt geweest, als wy u comste hebben verstaen. Godt gheve u eeuwigh gheluck, vrede ende eeuwighe liefde.

Duyfken. Danck hertelijc vrienden, hoe wonder gheluckigh ben ick, dat ick my alhie[r] in u gheselschap vinde.

Bruydegom[.] Ghy alle mijne lieve Dienaers, comt oock alle gelijck mijn beminde B[ru]ydt willecom heeten.

Dienaers. Zijt willekom vriendinne, zijt

[p. 279]

willekom, zijt noch eens hertelijck willekom gheheeten. Met sangh en citeren hebben wy uwe blijde komste alle het Paleys door verkondight.

Duyfken. Danck zy u alle, o ghetrouwe vrienden van u vriendelijck onthalen.

Bruydegom. Dat nu alle de clocken beyaerden ende luyden: alle 'tgeschut, alle Canons gelost worden. Dat nu alle de vierpijlen, fuseyen, fackels, pecktonnen, alle vier-wercken ontsteken worden. Dat nu alle tamboeren, basoenen, trompetten, schalmeyen, cornetten ende fluyten op-steken. Dat nu alle Comedianten, Mascaraden ende danssers elck hun beste doen. Laet nu alle Musiciens singen, alle orgelen, simbalen, harpen, luyten, fiolen, citeren, ja alle instrumenten spelen. Laet nu tornoyen, worstelen, ende om strijdt loopen. Laet alle de Stadt van Ierusalem in volcomen vreughde zijn. Laet alle de Galeyen aen onse rijckelijcke havens ende kusten, met haer vlaggen,standaerts, wapenen, ende vollen cieraet op het waterspelen. Dat na alle groote huysen van Ierusalem, elck haer grootsheydt, staet ende pracht verthoonen. Dat nu alle onse thresooren, alle onse schatten ontsloten ende aengheboden worden dese mijne beminde Bruydt.

[p. 280]

Duyfken. Ach mijnen schat boven alle schatten, aen u alleen heb ick ghenoegh: want ghy zijt mijnen al.

Gheestelijcke uyt-legginghe.

Ondersoecker. Och mocht ick oock aldus van Christus ende zijn lief gheselschap inden Hemel ontfangen worden.
Verclaerder. Ghy kont door de gratie die Godt u gheeft, sulcke deughden doen, dat uwen ontfangh vande Heylighe Dryvuldigheydt, vande H. Moeder Godts, vande Heylighen ende Enghelen noch duysent-mael heerlijcker zy.