Duyfkens ende Willemynkens Pelgrimagie tot haren beminden binnen Ierusalem

[p. 92]

[p. 93]

Het X. Capittel.

Willemijnken vvilt naer hoogheyt loeren: ende een kleyne hooghde, doet haer vallen.

willemijnken. Ick hebbe my immers daer in dat hekel-huys wel ghedraghen Suster, ende soo denck' ick voordtaen altijdt te doen, want ick sien wel dat ick my-selven wel wijsselijck can bestieren, als ick daer maer op en lette: ick can andere oock wel goeden raedt gheven: waer door ick wel gheacht ende ghe-eert sal worden? jae oock wel tot staet gheraecken, als ick soo altijdt doe: is't niet waer Suster, Suster siet daer, siet ghy, hola, daer val ick dat ick pof.

Duyfken. Hoe comt ghy te vallen?

Willemijken. Ick strunckel daer over dien hooghen heuvel, ick sagh naer de voghelen die daer vlieghen al om dien toorn. Siet ghy wel? daer sit eenen Arent boven op den spits, houdende zijn grootsheydts, als heer ende meester: alle d'ander voghelen vlieghen, elck om 'thoghste, al rondt-

[p. 94]

om en Arent. Ay hoe fraey is't oock in hooghen Staet te zijn? hoe verre wordense ghesien, hoe moet mense achten ende eeren, ay waer ick mede in Staet ghestelt, dat ick oock wat hoogh sitten, heerschen ende ghebieden mochte.

Duyfken. Maer wat een verblintheydt maeckt de ijdele eergierigheydt! Ghy wilt hier op den wegh hoogh sien, ende ghy en merckt niet dat eene cleyne hooghde u daer nu doet vallen: wat wilt ghy doch dingen op den wegh begeeren, die u beletten souden? en siet ghy niet wat al beletselen, wat eenen last, wat al becommeringen dat hier eenen hooghen Staet in heeft? ende hoe hoogher gheklommen, hoe meerder perijckel van swaerderen val? gelijck ghy klaerlijck kondt mercken aen sommighe vande voghelen, die haer selven niet heel wel en konnen bestieren: die wat te swack zijn, oft gheen stercke vleughels en hebben, die worden met meerder schande, van boven neder ghesmeten van den grooten windt, die daer boven alder-meest verheft ende wispelt. Daer-en boven, genomen de gene die hier nu al in hooghe Staet blijven, hoe moetense nacht ende dagh besorght zijn, hunnen Staet wel in eeren te houden? hoe wordt hen het hooft ghequelt, van hun onderdanen, hoe besigh moetense altoos

[p. 95]

met andere lieden saecken zijn, hoe scherp moetense op hun stucken letten? ende hoe qualijck connen sy't elck een te pas maecken? hoe lichtelijck crijgense schande, nijdt ende veel quade wenschen op hunnen hals? Oock als sy erghens te gaen ofte te reysen hebben, hoe ghedwongen moetense wachten, tot dat alle het ghereetschap, ende alle den sleyp ghereedt is ende medegaet: noch sy en hebben g[h]een vryigheyt (ghelijck ghemeyne menschen) hun ghenuechte erghens alleen te soecken. Maer hier teghen, hoe onbesorght, gerust hoe stillekens, liefghetal, hoe vry ende lochtigh can een ghemeyn nedrich mensch voort-spoeyen? Hoe zijt ghy dan soo slecht, dat ghy tijdt verliest ende treedt u effen ganghen mis, om naer dese hooghe dinghen te sien? Wilt doch wijser wesen Suster, laet ons aen hun (die hier in hooghen Staet ghestelt zijn) de behoorlijcke eere bieden, gaende simpelijck voorby. T'avondt dan sal't onsen keer zijn, ende dan sullen wy dat met rust ende vrede genieten. Ach mijn Beminden als ick peyse op u groot achtbare hooge heerlijckheyt, over dat vermaerde landt, over de wijt-beroemde stadt van Ierusalen, hoe slecht schynen my dan alle hooghe Staten ende Heerschappijen op desen wegh, in dorpen ende vlecken. Soo dat allen den trots ende

[p. 96]

pracht die dese arme buyten-lieden op hun hooge straetkens willen voeren, en schijnt maer kinderwerck, belacchens weerdigh, want het heeft doch te seer cleynen glants van heerlijckheyt teghen alle de ongheruste moeyten ende perijckelen die daer aen vast zijn. Daerom is het te wonder groote slechtigheydt, datse hier op eenighe hooverdije willen thoonen. Maer den heerlijcken staet van u, mijn Beminden, die steckt uyt, die blinckt van edelheyt, die is vermaert, machtigh ende hoogh ghemenghelt met vrede, vreught ende gheduerighe sekerheydt: waerachtigh weerdigh om te begheeren. Hier naer verlange ick met een groot verlangen. Lieve Suster, 'tis weerdigh dat wy hier groote moeyte om doen, met alle moghelijcke listen ende lagen, ende om hier toe te comen, soo heeft onsen lieven hoghen Prince selver, ons een groot trouwen: ja een sekerheydt ghegheven: te weten, door zijne liefde die hy ons draeght soo dat wy seker gaen, is't dat wy't selver niet en verbrodden, welcken Staet sal voor ons hoogh boven alle Staten zijn. Maer 'tis noch meer, dat hy ons eenen minnnaer is, boven alle minnaerts. O Suster laet ons doch wacker, tot desen hoogen Staet spoeyen, waer blijft ghy nu soo verre achter?

[p. 97]

Gheestelijcke uyt-legginghe.

Ondersoeker. Dit punt is licht om verstaen: elck een is bykans beheerigh om hooghen Staet te hebben.
Verclaerder. Den hooghen Staet op de wereldt, doet menighen menschen in sonde vallen, ende veel deughdelijcke wercken versuymen, maer den Hemelschen hooghen Staet is weerdigh te beminnen ende te soecken.