Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

De Lof-Sangh Zachariae. Lucae cap. 1. vers. 68.

De Heer, ons God, zy lof geseyt,
Die ons besoeckt tot saligheyd;
Die door sijn goddelicke macht,
Verlossingh heeft te weegh gebracht;
In 't huys van David, sijnen knecht,
Een hoorn des heyls heeft op-gerecht;
Gelijck hy door Propheten,
Die van 't begin des Weerelds zijn geweest,
Gedreven door sijn waren geest,
Gesproken heeft, en ons doen weten;

2 Dat, als wy souden, door geweld,

In 's Vyands handen zijn gestelt,

[p. 308]

 

En in 't gesagh van die ons haet,

 

Hy wesen soud' ons toe-verlaet,

 

Ons souw verlossen; op dat hy

 

Bermhertigh aen ons Vaders zy,

 

En sijns verbonds gedachtigh;

 

Sijns eeds, die hy aen Abraham wel-eer

 

Gesworen geeft; dat hy, de Heer,

 

Verlossingh geven souw waerachtigh.

 

 

 

3 Dat wy, van Haters ongeplaeght,

 

Hem dienen souden onvertzaeght,

 

Rechtveerdigh in ons omme-gangh,

 

En heyligh, al ons leven langh.

 

Ghy Kind, zijt een Propheet genaemt

 

Des Alderhooghsten, dien 't betaemt

 

Sijn wegen te bereyden.

 

Want ghy sult voor des Heeren aengesicht

 

Voor-henen gaen, wiens helder licht

 

Den dicken duyster sal doen scheyden.

 

 

 

4 Om sijnen Volcke 't klaer bescheyd

 

Te geven van haer saligheyd,

 

Tot quijtingh van haer over-tre'en,

 

Door kracht van Gods bermhertighe'en;

 

Met welck' ons d'Op-gangh uytter hooght'

 

Besocht heeft, die ons heeft beooght.

 

Om, die noch zijn geseten

 

In duysternis en schaduw van de dood,

 

Te gaen verschijnen in den nood,

 

Haer saligheyd te laten weten.

 

 

 

5 Om onse voeten, waer sy gaen,

 

Te richten op een effen baen,

 

Een wegh, daer ons de vreed' ontmoet,

 

En 't eeuwigh heyl sich open-doet.