Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den CXIII. Psalm.

Ghy, 's Heeren knechten, looft den Heer;
Beroemt en houd sijn naem in eer'.
Die zy geviert en aen-gebeden.
Den Naem des Heeren sy geroemt,
Gelooft en hoogh by ons genoemt,
Van nu-aen tot in eeuwigheden.

2 Van daer de Son des morgens schijnt,

Tot daer sy 's avonds we'er verdwijnt,
Zy God gelooft; want hy is Heere;
Veel hooger als al 't Heydens-Volck;
En boven d'alderhooghste wolck
Is sijne heerlickheyd en eere.

3 Wie is gelijck de Heer, ons God,

Die seer hoogh woont, en sijn gebod,
Doet over ons van boven geven?
Die seer laegh siet; dien 't blijcken moet,
Al wat men in den Hemel doet,
En opter Aerden wert bedreven.

4 Die den Geringen heft uyt stoff,

Verhoogende met eer' en loff
Die in den dreck lagh neer-gestooten;
Om by den Princen soo een man
Te setten, by de Princen van
Sijn eygen Volck en Gunst-genooten.

5 Die aen de Vrouw geeft vruchtbaerheyd,

En voorts een huys-gesin bereyd,

[p. 240]

 

Haer doende met haer kind'ren woonen;

 

Haer blijde moeder maeckt, wanneer,

 

Sy, door den segen van den Heer,

 

Haer Docht'ren aen-siet en haer Zoonen.