Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David
(1659)–Cornelis Boey– Auteursrechtvrij
[pagina 238]
| |
ontsiet, en weet te roemen!
Die grooten lust heeft aen 't volherden
In sijn gebod! Hier opter Aerde,
Sal sijn geslacht hoogh zijn in waerde;
Geweldigh sal 't gesegent werden.
2 By hem sal haev' en rijckdom wesen;
Sijn huys, in hooghten op-geresen;
Sijn vroomheyd sal bestendigh blijven;
't Licht gaet hem op in duysternissen,
Want 's Heeren gunst sal hy noyt missen,
Die hem bestaen doet en beklijven.
3 Wel hem! die uytleent, en het kermen,
Van die in nood zijn, plagh t'ontfermen;
Met recht beschickt hy sijne saecken;
Hy wanckelt niet. Die 't recht betrachte,
Staet eeuwigh vast in Gods gedachte;
Geen ongeluck sal hem genaecken.
4 Van quaed gerucht sal hy niet vreesen;
Hy heeft in God sijn seker-wesen;
Sijn hert is vast, 't en sal niet schromen,
't Is onder-steunt; tot hy sijn lusten
Sal sien aen haer, die hem ontrusten;
Dien 's Heeren wraeck sal over-komen.
5 Sijn rijckdom stroyt hy uyt in 't geven,
Aen allen, die noodruftigh leven.
Sijn deughden en gerechtigheden
Staen eeuwighlick. Sijn hoorn en eere,
Sijn mogentheyd, sal by den Heere
Verhooght zijn, dien hy heeft beleden.
6 Dit sal de Godloos sien gebeuren,
Die sich vertoornen sal en treuren;
Hy sal gaen knerssen op sijn tanden;
Versmelten sal hy; en sijn wenschen,
| |
[pagina 239]
| |
Sal in het aen-sien aller menschen,
Vergaen, en hem verdoen in schanden.
|
|