Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den XCVI. Psalm.

Singht, gansche Weereld, singht den Heere,
Een lied, een nieuw gedicht ter eere.
Singht God den Heer; looft sijnen Naem,
En boodschapt al sijn heyl te saem;
Dat hy 't van dagh tot dagh vermeere.

2 Vertelt aen Heydensche geslachten,

Sijn eer, sijn wond'ren en sijn krachten;
Want groot en prijs'lick is de Heer,

[p. 198]

 

En vrees'lick immers alsoo-seer,

 

Verr' over aller Goden maghten.

 

 

 

3 Af-goden zijn der Volck'ren Goden;

 

Verfoey'lick zijns', en waerd gevloden.

 

De Heem'len heeft ons Heer gesticht;

 

Vol majesteyts is sijn gesicht;

 

Vol heerlickheyds, al zijn geboden.

 

 

 

4 Cieraet en sterckt' is aen-te-mercken

 

In 's Heeren Heyligdom en Kercken.

 

Geeft, o ghy Volck'ren, geeft hem d'eer',

 

Geeft alle sterckt' aen God den Heer,

 

Die aen u doet sijn wonder-wercken.

Pauze.

5 Wilt hem sijn eygen eere geven;

Sijn Naem zy hoogh door u verheven.
Eert hem en brenght uw offer voort,
Komt, alle, die hem toe-behoort,
Komt in sijn Voor-hoff, al uw leven.

6 Bid hem aen, sonder te vergeten;

Maeckt u in 't Heylighdom gequeten.
Schrickt voor sijn heyligh aengesicht,
Om-singelt met een Godlick licht,
Ghy Aerd', in duysternis geseten.

7 Seght onder Heyd'nen, God is Heere;

Hy heeft, hem komt alleen toe d'eere,
Dat d'Aerde vry staet van den val.
Hy ist, die Volck'ren richten sal,
Rechtmatelick, en na sijn leere.

8 Dat haer de Hemelen verblijden;

d'Aerd' haer verheugh' aen alle zijden;
Bruyst, Zee; springht met uw volheyd op;
't Veld en geboomte schudd' haer top,
Dats' hare vreughd voor God belijden.

9 Want hy komt, want hy komt, om d'Aerde

Te richten, na haer prijs en waerde.
Na waerheyd en gerechtigheyd,
Sal 't Volck van hem zijn recht geseyt,
Die geen Onschuldigh' oyt beswaerde.