Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David(1659)–Cornelis Boey– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Den XLVI. Psalm. God, die al langh ons heyl bewerckte, Is ons een toevlucht en een sterckte. Hy is bevonden, in der daed, Een hulp te zijn, als 't qualick gaet. Daerom en sullen wy niet schromen, Al werde d' Aerd' haer plaets benomen; Al wierden bergen, uyt het veld, In 't herte van de Zeen gestelt. 2 Laet hare wat'ren sich beroeren, Sich bruyschend' over 't land vervoeren; Laet bergen dav'ren, soo-wanneer, Sy haer verheft en steygert we'er. De beecxkens der Riviere sullen De stad Gods met vermaeck vervullen; Des Alderhooghstens Heylighdom Sal blijd' en vrolick zijn al-om. [pagina 92] [p. 92] 3 God is daer midden in geseten, Sulcks sal sy van geen wank'len weten; Hy sals', uyt kracht van sijn verbond, Vroegh helpen in den morgen-stond. De Heydenen, de Koninghrijcken, Die raesden; maer sy moesten wijcken; Want God verhief sijn stem en sprack, Dat d' Aerde smolt, en haer verstack. Pause. 4 De Heer der Hemelscher Heyr-scharen, Die met ons is, sal ons bewaren. Ons hoogh vertreck is Iacobs God, Die ons noyt over-gaf ten spot. Komt hier, en siet des Heeren daden, Die op het Aerdrijck soo veel schaden, Soo veel verwoestingen in 't land Heeft aen-gerecht aen allen kant'. 5 Die tot aen 't eynd der vaster Aerde, Den oorlogh stilt, die ons beswaerde; Den boogh verbreeckt, de wagens brand, De spies ontwee slaet uyt de hand. Laet af, en weet, dat ick de Heere, Dat ick ben God, seyt hy, wiens eere, (Die ghy my niet te geven pooght) Sal onder Heyd' nen zijn verhooght. 6 De Heer der Hemelscher Heyr-scharen, Die met ons is, sal ons bewaren. God Iacobs is ons hoog vertreck, Daer in men nimmer lijd gebreck. Vorige Volgende