Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

[fol. **3v]

De Heer Constantijn Huygens, Heere van Zulichem en Zeelhem, &c. Eerste Raed en Reken-meester van zijn Hoogheyt, den Heere Prince van Oraengien, Op de tweede Vyt-gift der Psalmen, door den Heere Cornelis Boey, Fiscael en Procureur-Generael van Holland, &c.

Zijn menschen swack en vol gebreken,
Denckt, Menschen, wat een Menschen-pack,
Den Heere na sijn hert te spreken,
Die na het hert des heeren sprack!

Dit sagh Boey in sijn rappe sinnen,

En om te thoonen dat hy 't sagh,
Bestond hy selfs sich t' over-winnen;
En deed' het met den tweeden slagh.

Soo licht hy onder en soo boven;

Soo komt hy t' over en te kort.
Die wijsheyd acht' ick meest te loven,
Die van haer selfs verwonnen wort.

Is yemand noch min als te vreden

In 't heylige vernieuwt onthael,
Mishaeght hem noch of lid of leden
In dit sorghvuldigh tweede-mael:

Dus veel heeft hy van my te weten;

Hy neme vry wat ongemeens
Vyt pennen, die goe' pennen heten,
Ick geef 't haer soo in dryen eens.

Constanter.