Der leken spieghel

Leerdicht van den jare 1330

[p. 13]

tekstkritische noten

Titel. I. H. ontbr. Doch in beiden staat hier, als titel van het eerste hoofdstuk: Van Gods minnen. Vs. 1. I. Ons heeren. 4. I. tot - glorie; H. sire. 6. H. allen. 9. I. Dat. 12. I. dinc sal te nieute gaen; H. dinghe si tegaen. 13. H. Dewangelie seeght daer pr.; I. Sal. seghet pr. 14. I. Talre; H. Talder. 15. H. dinghe.

Hier beghint die derde boec.

⁺Onser herten overste ruren

Dat sal sijn in allen uren
God selve, die ons schiep
Ende tote sijnre glorien riep.
Dien sullen wi mit allen zinnen
Boven alle dinghen minnen.
Hebben wi hem, wi hebben al;
Anders en hebben wi groot noch smal.
Wat wi hebben, als ghi wel siet,
Sonder hem, dat is al niet;
Want hi sal altoos staen,
Maer ander dinghen si vergaen.

Salomon seit dus properlike:

Alre eerst soect Gods rike,
Ende alle dinghen sullen u toe

+ (I. Fol. CXIV. r. 1.)

[p. 14]

tekstkritische noten

Warden gheworpen alsoe:
Dats Gode selve, hoement keert.
Die Gode mint, hi regneert,
Hogher vele, des sijt vroet,
Dan enich aerdsch coninc doet;
Want sijn rike ewelijc staet,
Maer dat aerdsche rike dat vergaet.

David, die prophete, ooc seit:

Gods vrese is beghin der wijsheit.
Hi seit waer, Gods vrese es
Beghin der wijsheit, sijts ghewes.
Die Gode ontsaghe van gronde,
En dade nemmermeere zonde;
Ende die zonder zonde leven can,
Dats verre die wijste man.
Daer bi spruut, als wi lesen,
Wijsheit uter Gods vresen.
Der werelt wijsheit, alsmen daer ziet,
Is sotheit voor Gode ende anders niet.
⁺Want so wat die wijsheit werft
Begheeft den mensche, als hi sterft;
Mar wijsheit, die God mint,
Staet ewelike ongheïnt
Ende en can niemene begheven,
Maer doet den mensche ewelike leven.

Vs. 16. I. Worden; H. Werden. 17. I. Dat is God. 19. I. vele, sijts. 20. I. eerdts. 21. H. euwelike. 22. I. H. Het eerste dat ontbr.; I. rijcheit die v.; H. dat tegaet. 23. I. Salomon, die wijse, oic. 24. I. H. is ontbr.; I. beghint. 25. H. seeght. 26. H. w., des sijt. 28. I. Die en; I. H. nemmermeer. 29. I. Ende ontbr. 30. H. Dat es; I. Hij is. 31. H. alse. 33. I. daer ontbr. 36. H. m. al als. 37. I. die Gode. 38. I. onghehent. 39. I. nieman; H. niemanne. 40. I. eewelic.

+ (E. Fol. LXXXIX. r. 1. I. Fol. CXIV. r. 2.)

[p. 15]

tekstkritische noten

Minnen wi creaturen mere
Ofte goet dan onsen here,
So sijn [si] dan onse God,
Want wi doen haer ghebod
Ende setten ons sceppers; beheet achter,
Daer wi hem mede doen lachter.
Dese Gode moghen cort duren,
Maer die scepper der creaturen,
Die allene is God ende here,
En begheeft ons nemmermere.
Daer omme moet, als wi lesen,
God dalre overste wesen
In onse ghedachte, vrooch ende spade:
Die dat liete, hi misdade.

Vs. 42. I. Off; H. Oft. 43 I. H. sijn si dan; I. ons. 45. I. onsen scepper; I. H. beheet ontbr. 48. I. sceppere; H. sceppre. 50. I. Ende b. 51. H. alse. 52. H. dalre ierste w. 53. I. vro.