Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 145]
| |
5[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Wilen doore leden
Metter arken, doe si streden
Jeghen die Philisten,
Daer si langhe jeghen twisten.
Desen wech, hebbic verstaen,
10[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Is Jhesus recht uut ghegaen
Tote der Jordanen toe.
Achte jaer was hi out doe.
Bider Jordanen, alsic las,
Aen den wech een haghedochte was,
15[regelnummer]
Daer in lach een leeuwinne,
Die haer jonghen daer inne
Gheworpen hadde ende voedde mede,
Also dat daer ter stede
Niement en dorste gaen.
20[regelnummer]
Jhesus heeft dat verstaen,
Dat daer tfolc hadde groten vaer,
Om dattie leeuwinne was daer.
In die haghedochte streec hi doe,
Daert alt volc sach toe.
25[regelnummer]
Alse [die] leeuwen hebben vernomen
Jhesum daer binnen comen,
Sijn si hem gheronnen jeghen,
Ende hebben hem thooft gheneghen.
Jhesus ghinc daer sitten neder.
| |
[pagina 146]
| |
30[regelnummer]
Doe liepen daer, voort ende weder,
Die jonghen met goeder moeten,
Ende custen Jhesus Cristus voeten,
Ende speelden mit hem herde zere,
Alse quijs quans: ‘dit is onse here!’
35[regelnummer]
Dander leeuwen, die waren groot,
Hielden nederwaert thoot,
Ende loofden Gode utermaten
Met vriendeliken ghelaten.
Tfolc dat van verren was ghestaen,
40[regelnummer]
Ende Jhesum hadden sien in gaen,
Waenden dathi verbeten ware.
Doe seiden si openbare:
‘En hadde dese in sinen stonden
Niet ghedaen grote zonden,
45[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Hine hadde zijn jonghe leven
Ga naar margenoot+ Den leeuwen dus niet ghegheven:
Dit sijn alte vreemde zaken.’
Binnen datsi dus spraken,
Quam Jhesus in corten stont
50[regelnummer]
Daer uut gaende al ghesont,
Ende voor hem so quamen
Die leeuwen alle te zamen,
Ja die oude metten jonghen.
Die welpkine speelden ende spronghen
| |
[pagina 147]
| |
55[regelnummer]
Voor Jhesus voete, met feesten groot;
Doude hielden nederwaert thoot,
Ende ghinghen voren ghedoochlike,
Ende neghen hem ootmoedelike.
Tfolc was zere vervaert,
60[regelnummer]
Ende sach van verren darwaert,
Ende en dorsten niet comen naer.
Doe riep onse here openbaer
Toten volke dat daer vloe:
‘Besiet dese beesten, hoe
65[regelnummer]
Vele si beter sijn dan ghi:
Haren here kennen zi,
Ende loven ende eren, als ghi siet;
Mar ghi en kent mi niet,
Die ghemaect sijt ghelike
70[regelnummer]
Gods beelde van hemelrike.’
Doe so deelde Jhesus schiere
In twee ziden die riviere,
Beide ter rechter ende ter slincker hant,
Ende Jhesus leet te hant
75[regelnummer]
Metten leeuwen ten andren boorde,
Ende seide, daert alt volc toehoorde:
‘Gaet daer ghi niement en daert,
Rechte ter steden waert
Daer ghi eerst uut quaemt,
| |
[pagina 148]
| |
80[regelnummer]
Doe ghi den wech harwaert naemt.
Ic wille ooc ende ghere,
Ga naar margenoot+ Dat u gheen mensche en dere,
Voor dat ghi zijt gheraect
Daer ghi eerstwerf uut traect.’
85[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Die leeuwen vielen op haer knien,
Ende namen oorlof mettien,
Niet met woorden mer mit ghelaten,
Ende ghinghen wech haerre straten.
Ende Jhesus keerde weder metter vaert
90[regelnummer]
Te Marien sijnre moeder waert.
Aldus verloste Jhesus daer
Sijn volc vander leeuwen vaer.
|
|