Lekenspiegel

[p. 118]

109 Johannes de Evangelist en Johannes de Doper: hoe twee klerken erover twistten wie de belangrijkste was

Van alle heiligen heeft God alleen Maria en Johannes boven de anderen uitverkoren. Dat Hij zijn Moeder in ere houdt, hoeft niet bewezen te worden: de Tien Geboden dragen ons op dat we onze moeders eren. Maar dat Hij Sint Johannes ook boven de andere liefheeft, heeft drie redenen:

1	de Heilige Kerk getuigt openlijk dat Johannes de Evangelist als maagd door God uitverkoren was en boven de andere apostelen werd bemind. Daarover zingt en leest men.
2	Toen Onze Heer op Witte Donderdag met zijn apostelen aan de maaltijd zat, rustte Johannes met zijn hoofd op de borst van Onze Heer als ware hij in slaap gevallen. Maar Johannes dronk toen Christus' goddelijkheid in, dat wil zeggen Gods verborgen geheimen. Dat voorrecht heeft Jezus Christus een andere heilige nooit gegund, zoals men kan lezen in de boeken van Johannes. Daarmee verrichtte Hij een wonder dat niemand ten volle kan bevatten.
3	Toen Christus als mens van deze wereld zou scheiden, beval Hij Johannes zijn moeder aan, opdat Johannes haar zou beschermen en behoeden. Dat vertrouwde Hij niemand anders toe.

Hieruit kunnen we concluderen dat Christus meer hield van Johannes dan van iemand anders. Toen Christus wenste dat ook Johannes deze aarde zou verlaten, nodigde Hij hem persoonlijk uit naar zijn broeders te komen. Daarom ging Johannes in het graf liggen, in zijn misgewaden, toen hij van het altaar kwam waar hij de mis had gecelebreerd. Het graf sloot zich vervolgens. Nooit meer heeft men Johannes levend of dood op aarde gezien. Toch was hij ooit in kokende olie geworpen, namelijk in Rome voor de Latijnse Poort. Ook dronk hij vergif, maar dat deerde

[p. 119]

hem helemaal niet, terwijl anderen die dat gif ook dronken ter plekke stierven; Johannes wekte hen weer tot leven. Daarom stelt men Johannes voor in de gedaante van een arend, omdat hij naar de hemelse kennis vloog hoog boven de andere heiligen uit, en omdat men zijns gelijke in heiligheid nimmer op aarde is tegengekomen, uitgezonderd Onze Vrouw.

Sommigen prijzen Johannes de Doper voor Johannes de Evangelist en vertellen er meteen bij waarom dat zo zou zijn. Maar hierover moet niemand gaan strijden. Eertijds waren er eens twee klerken die hierover lange tijd van mening verschilden. De ene koos voor Johannes de Doper en meende dat die voornamer was; de ander zei het tegenovergestelde. Nadat ze hier lange tijd over hadden lopen bakkeleien wilde men er een einde aan maken. Op zekere nacht kwamen de beide Johannessen ieder naar hun eigen voorvechter: ze verboden hun voortaan nog ruzie te maken, want de glorie en eer van elke Johannes was eeuwig en ze begeerden niets meer, ze hadden allebei wat ze wensten. Op die manier kwam een einde aan de twist tussen deze twee klerken.

Weet dat Maria en Johannes twee pilaren voor Gods aanschijn zijn aan wie God niets ontzegt. Hij bemint deze twee boven alle andere heiligen. Laten we daarom onze ziel en ons lichaam aanbevelen aan deze twee, want God beval deze twee aan elkaar aan. Ze moeten u te allen tijde behoeden voor schande en voor zonden mits u dagelijks met een oprecht hart het gebed opzegt dat begint met de woorden O Intemerataaant. [O, Onbevlekte]. Luister, ik zal u een fraai exempel daarover vertellen.