Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CXXXVII.

Hoe hertoghe Jan van Brabant die vierde ziec worden es ende ghestorven.

Hertoghe Jan bleef, wilt versinnen,
Met sinen state te Bruessele binnen;
Op enen goensdach tooch hi van daer
IX in aprille, dit es waer,
Sijn bruder met hem. Te derre maniere
Van Bruessele toghen si te Liere.
Daer hielt een dachvaert die heere vaillant
Met sinen drie staten van Brabant;
Ende als die dachvaert was gheent,
Es die hertoghe omme ghewent
XII in aprille, doe ic ghewach,
Na der noenen op enen saterdach,
Op den Palmavont ter waerheden.
Ende als hi aldus quam ghereden
Tusscen Bruessele ende Vilvoorden, daer
Wert hi bevaen met ziecten swaer
Ende met grooter pinen. Die heere lofsam
Des avonts binnen Bruessele quam,
Ende bi hem quamen in corten termine
Ende bleven bi hem sijn phisicine;
Maer die ziecheit van den edelen man
Al haerliede conste verwan.
Dus bleef hi ligghende, soe ic ghewaghe,
Metter ziecheit die van daghe te daghe
Vast meerderde ende stercte sonder verdrach,
Tot opten Witten Donderdach,
Den seventienden dach, hoor die wille,
Der selver maent van aprille;
Ende doen bat die edel heere
Van Saint Pol sinen brueder zeere
Dat hi sijn testament wel gheraect,
Twelc hi voormaels hadde ghemaect
Ende wiselijc gheordineert,
Volvoeren woude, si u vercleert,
Ende tot volcomender executien
Brenghen woude, verstaet den sen.
Dat gheloofde hem willichlijc
Sijn bruder te doene volcomelijc.
Daer na dede hi met begheeren
Drie messen voor hem celebreeren,
Ende als hi met grooter innicheit,
Met devotien ende met minlicheit
Die messen hadde ghehoort aldaer,
Sijn bichte ghesproken, sijn sonden claer
Beleden hadde met groten rouwe,
Ontfinc hi met vreesen, in goeder trouwe,
Ende met grooter weerdichede
Den lichame Gods ende ooc mede
Dat weerde heilighe sacrament
Der lester olyen, si u bekent;
Ende beval den heere van Rotselaer
In sinen name te doene aldaer
Dat mandaet op dien dach.
Na allen desen doe ic ghewach
Dat men die officie dede met love
Van den daghe in sinen hove,
Met herde grooter sollempniteit.
Omtrent tien uren, voor waer gheseit,
Hadde hi bevolen claerliken
Dat die tijt sijnre pelgrimagien
Op deze werelt vervult was claer,
Ende began met grooter devotien daer
Desen psalm te lesene aldus:
Miserere mei Deus
Secundum magnam misericordiam tuam ...
Nemmeer en sprac die heere lofsam;
Maer metten iersten verse van desen,
Sonder meer oft voorder te lesen,
Versciet die edel ziele tier stont
Door sinen lichaemliken mont,
Ende voer bi Gode in hemelrijc,
Alsoe wi hopen claerlijc.
Aldus es hertoghe Jan ghestorven
Int iaer Ons Heeren ende heeft verworven
Die doot, als men hier hooren mach,
XIIII^c XXVI opten donderdach
Voor Paesscen, ende sijn lichame
Wert ghebalsemt na betame
Met balsemen van grooten love,
Ende soe ghehouden binnen den hove
Van Caudenberghe, soe ic ghewaghe,
Tot sdijnsdaeghs in die paeschdaghe.