Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CXXXI.

Vanden vonnesse ghewesen inden hove van Rome tusschen hertoge Janne van Brabant ende vrouwe Jacoppen synre ghesellinnen.

Int selve iaer, dat segghic di,
XXVII der maent januarij
Soe wert in den hove van Roome
Bi den tween cardinaels, nu goome,
Te wetene, verstaet den sen,
Van Ursine ende van Venegien
Die rechteren waren, dits waer dinc,
Van der zaken die tusscen den hertoghe hinc
Van Brabant ende Vrouwe Jacoppen
Hertoghinne van Beieren,
Grevinne van Henegouwe bekant,
Van Hollant ende van Zeelant,
Bi rade, goetdunckene, soe ic ghewaghe,
Ende bi ghemeinen overdraghe
Der andere cardinale, dits waer beken,
Auditore ende gloriose meestren
Van rechte, notabele ende eerbaer,
Met eenen vonnesse ghewesen claer,
Dat Vrouwe Jacob, daer wi af seiden,
Onbehoorlijc waer ghesceiden
Van der gheselscap, si u bekant,
Hertoghen Jans van Brabant.
Ende hoe wel dat si mids desen
Den hertoghe billies soude wesen
Na recht weder gherestitueert,
Ordineerden die heeren vore vercleert,
Om seker redelike saken doe
Hen beruerende daer toe,
Dat si nu, verstaet mijn lesse,
Toten uterleken vonnesse
Van der zaken principale,
Tot haren coste eerlijc ende wale
Soude werden ghehouden ende verwaert
Bi den hertoghe, si u verclaert,
Van Savoyen, den wisen man,
Die den voorseiden hertoghe Jan
Van Brabant, dat der ic u liden,
Ende hare ter ander ziden
Van maechscape ten derden, doe ic u cont,
Ende van swagherscape ten tweesten grade bestont.
Ende als dit voorseide vonnesse
Quam te shertoghen kinnesse
Van Gloucestere, si u gheleert,
Heeft hi sijn herte afghekeert,
Sijn ghedachte ende sijn sinnen
Van der voorseider hertoghinnen
Ende heeft in Ingelant cort daer naer
Een ander vrouwe ghetrout aldaer.
Ende als van Brabant die hertoghe goet
Tvonnesse wiste ende verstoet,
Twelke vercleerde volcomelike
Dat Vrouwe Jacob onbehoorlike
Ghesceeden ware uit sijnre plecht,
Ende dat si hem billics na recht
Gherestitueert soude sijn ende niement el,
Was hi te vreden alte wel
In der conscientien sijn.
Maer Vrou Jacob, verstaet den fijn,
En begheerde in shertoghen, wats ghesciet,
Van Savoyen handen te comen niet,
Ende hadde liever, hebbic vernomen,
Weder in shertoghen handen ghecomen
Van Brabant, wat dat haers ghesciet;
Maer die hertoghe begheerdes niet,
Segghende dat hi tvonnesse der heeren
Achtervolghen woude ende eeren.
Soe es die Vrouwe Jacob voorscreven
Te Schoonhoven in Hollant bleven.