Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CXXII.

Hoe de capyteine van Brabant huer palen besetten ende vander schermutsinghen voere Breyne le Conte.

Als den hertoghe was becant
Van Gloucestre, dat uut Brabant
Hertoghe Jan ghetoghen waer
Te Hollant weert, soe meindi claer
Dat van Brabant tlant voorscreven
Sonder herde ware bleven.
Ende alsoe quamen sijn liede tehant
Van wapenen met machte in Brabant
Uut Henegouwe met vreemder manieren,
Met ontplokenen wimpels ende banieren,
Ende daden scade menegherhande
Met rove ende ooc met brande,
Kerken, godshusen destruweerende,
Gheestelike persoone violeerende,
Ende overdaden menegherhande
Bedrivende binnen den selven lande,
Twelc dat arme volc tien stonden
Ghekeeren noch gheweeren en conden;
Want si hem voor dat messcien
Niet een twint en hadden versien,
Mits dat die van Gloucestre voorseit
Als viant niet en hadde ontseit
Den hertoghe als men na ghewoone,
Eer men scadicht pleeght te doene.
Alst den greve van Saint Pol quam
Ter ooren ende hijt vernam
Ende dander capiteinen van Brabant,
Hebben si ghesonden tehant
Janne heere te Wesemaele
Ende Janne van Schoonvorst tien male
Borchgreve te Montjouw, dat wet,
Te Nivele binnen ende onghelet,
Janne heere te Rotselaer
Ende Janne van Glimes, dits waer,
Heere te Berghen opten Zoom,
Te Halle binnen, neemt des goom,
Met volke van wapenen tehande
Te verwaerne die palen van den lande,
Jeghen die viande te bescuddene wel,
Ende te wederstane haer oploope fel.
Ende dese scermutsen daghelike
Metten vianden cloekelike.
Hoe wel die aventuere bi tiden
Ter eender ende ter ander siden
Gunstich sceen, hoort mi vercleeren,
Soe bleven met haren helpeeren
DInghelsce int meeste verlies altijt.
Die hertoghe van Gloucestere tier tijt
Hadde te Breine le Conte doen
Gheleght een groot garnisoen
Van volke van wapenen die daghelijc
Quamen scermutsen vroomelijc
Jeghen die Brabantere met nide,
Alsoe dat tot eenen tide
Die voorseide ioncheere van Wesemael,
Entie ioncheere van Montjouw soe wael,
Met heer Imbrechte van Edinghen, hoordic lien,
Heere te Tubeke ende ter Folyen,
Voor Breine ghetoghen sijn al naer.
Als des dInghelsce worden ghewaer,
Die te Breine binnen laghen,
Quamen si uut, alsoe si plaghen.
Die Brabantere vloen gheveinsdelike,
Ende dIngelsce volghden hen vroomelike
Tot verre van der stat met gheere;
Die Brabantere keerden hen ter weere.
Doen wert daer anxtelijc tien tiden
Ghevochten van in beiden siden.
Ten lesten moesten dInghelsce vlien;
Die Brabantre volghden hen mettien
Tot aen die poorte van der stat.
Daer bleefer vele, ic segghe u dat,
Ghequetst, ghevanghen ende verslaghen.
Te Bruessele dat wi die selke saghen
Ghevanghen brenghen, der ic oorconden,
Op waghene herde vaste ghebonden.
Het es waer in goeder trouwen
Dat die meester iaghere van Henegouwe
Metten honden van outs heeft int ghemeine
Sijn residentie ghehouden te Breine;
Als dese scermutsinghe ghesciet was daer,
Entie Brabantere noch, dits waer,
Aldaer hielden met haerre soorten
Op haer peerde omtrint der poorten
Van Breine, quamen ter selver stonde
Uter stat die iachthonde
Oft si verwoet hadden [gheweest] voorwaer
Van honghere, ende verscoorden daer
DInghelsce, die daer al werm noch laghen,
Som doot, som over doot gheslaghen,
Ende atense ende verslondense mettien:
Twelke herde deerlijc was taensien
Van kerstenen menscen dat verstaet;
Maer seker haer opset was quaet.