Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CXXI.

Hoe hertoghe Jan van Brabant jeghen den hertoghe van Gloucestre sekere capiteyne heeft geordineert ende is selve in Hollant getogen.

Nu hadde hertoghe Jan voorseit
Int herte groote begheerlicheit
Sijn viande te verdrivene in corten daghen
Ende hoopte aen Gode ende aen sijn maghen.
Mannen ende ondersaten desghelike
Dat si hem daer toe vroomelike
Helpen souden, ende zunderlinghe
Was hi ghetroost op die dinghe.
Dat sijn neve van Bourgognen
Ende sijn oom van Beieren
Hem toe hadden gheseit bistenticheit.
Maer men pleeght, te segghene ter waerheit:
Die minsce mach wel een opset maken,
Maer God disponeert alle zaken
Na siere ghelieften, na sinen gheere.
Soe ghesciede hier; want die meere
Quam hertoghe Janne, neemt des goom,
Dat hertoghe Jan van Beieren sijn oom
Ghemaect hadde bereetscap groot
Om ieghen der Inghelsce conroot
Hem te helpene, ende daer na saen
Wert hi met grooter siecten bestaen,
Van welker voorseider ziecheiden
Hi van der werelt ware versceiden.
Aldus heeft hertoghe Jan vercoren
Van dier hulpen sinen troost verloren,
Ende boven dien beduchte hi hem
Dat dInghelsce met Vrouwe Jacoppen
Souden trecken altehant
In Hollant ende in Zeelant,
Ende die innemen sonder letten,
Ende van harer hant besetten,
Alsoe si Henegouwe hadden ghedaen.
Ende mids desen ontboot hi saen
Te Bruessele die twee weerlike tehant
State sijns lants van Brabant,
Ende bi haren rade ende overdraghe
Sette hi, hoort wes ic ghewaghe,
Someghe heeren van sinen rade vermoghen
Toten besorghe sijns oorloghen
Jeghen dien van Gloucestere voorseit.
Desghelijc maecte hi bereit
Twee capiteine generale,
Te wetene heere Peeteren tien male
Van Lutzenborch, greve van Conversant,
Ende van Brienne wide bekant
(Heere tot Edinghen hi ooc was);
Ende heere Thomase, sijt seker das,
Heere van Diest ende van Sichenen.
Want die heere van Edinghen
Gheen dietsch en conde meer no min,
Ende die heere van Diest, ic seker ben,
Hem hadde ghequetst, dat hi ter eerde
Neder storte met sinen peerde,
(Mids welken hem beiden, sijt seker das,
Den last te swaer te draghene was),
Sette hi namaels met hem, in goeder trouwen,
Inghelbrecht greve van Nassouwen,
Heere te Leck ende te Breda
Capitein, dat elc versta;
Ende sinen brueder van Liney
Ende van Saint Pol ordeneerde hi
Te wesene overste capitein
Sijns lants van Brabant, wet certein:
Om[t] in siere absentien ernstelike
Te besorghene, te regeerne ghetrouwelike,
Ende te verwaerne voor scade
Bi siere andere capiteinen rade.
Voort wert te Bruessele, der ic saghen,
Ter selver dachvaert overdraghen
Dat die hertoghe trecken soude tehant
In Hollant ende in Zeelant,
Om die lande in te nemene, te waren,
Te besettene ende te bewaren,
Ende dien van Gloucestre, hoordic vercleeren,
Ende die sine daer uut te weeren.
Ende achtervolghende dit overdrach
Heeft hertoghe Jan, doe ic ghewach,
In siere gheselscap ghenomen daer
Willeme greve te Zeyne, dats waer,
Heere van Sinte Aechtenrode, dat wet,
Ende meer andere ooc daer met,
Ende met scoonder gheselscap zeere vermoghen
Es hi in sinen lande ghetoghen
Van Hollant ende van Zeelant doe,
Ende in Vrieslant ooc daer toe;
Daer hi van den edelen ende van den steden
Met feesten, met grooter sollempnicheden,
Ontfanghen wert; ende elc van hen
Vernuweden haer eede, ic seker ben,
Van ghetrouwicheiden sonder waen,
Die si hem voormaels hadden ghedaen;
Gheloofden ende swooren hem met desen
Goede ghetrouwe liede te wesen
Ende ondersaten, in allen keere,
Als haren gherechten lantsheere,
Ende wetteghen man ende mombore
Vrouwen Jacoppen ghenuemt hier vore,
Harer natuerliker in trouwen
Recht gheboortegher lantsvrouwen.
Dus ghecreech ende behielt meer no men
Na die dood sijns ooms van Beieren
Hertoghe Jan, si u bekant,
Hollant, Zeelant ende Vrieslant
Tot siere obedientien, alst es voorseit,
Ende ghetrouwer ghehoorsaemheit.
Ende al die wile en rusten niet
Noch en laghen stille, dats waer bediet,
Sijn capiteine, die hi te voren
Jeghen den hertoghe hadde ghecoren
Van Gloucestre, in lieghe u niet,
In Brabant, eer hi van daer sciet.