Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CXIV.

Van her Lauwereyse van Bouchout deeken der kerken van Sinte Goedelen te Bruesele.

Nu hinc een groote onvrede
Tusscen beide die goede stede
Bruessele ende Mechelen, dats cort,
Die in lanc soe swaerder wort.
Dien alsoe staende, dit onthout,
Gaf meester Lauwereis van Bouchout,
Deken ende canonic, ic seker ben,
Der kerken van Sinte Goedelen
Te Bruessele, den volke ghemeine
Te verstane - dat en was niet cleine -
Datter eneghe waren in der stat,
Die heimelike spraken hadden ghehat
Ende raet ghehouden, seide hem sijn sen,
Met eneghe van Mechelen;
Ende waren met hem, hebbic vernomen,
Van vele zaken overcomen
Die ghedroeghen ter verderflijcheit
Van der stat van Bruessele voorseit:
Ende want hi der stat tallen termine
Sculdich waer ghetrouwe te sine,
Soe en wildi selke zaken zwaer
Niet verswighen, maer brachtse int claer.
Hier met wert tvolc ghemeine
Weder beruert groot ende cleine.
Als dit der wet waert bekant
Wert die deken ontboden tehant
Ende ghevraeght sonder sparen
Wie dat die ghene waren,
Die met die van Mechelen, dat verstaet,
Ghehouden hadden heimeliken raet.
Daer op hi antwerde onghelet,
In presentien der heeren ende der wet
Ende der gheswoornen meer ende men
Van allegader den ambachten,
Ende seide int openbare
Dat hi een geestelijc man ware:
‘Hem en ware gheoorlooft niet
Iement te nuemen, wats ghesciet,
In eneghen zaken, al mocht mi vromen,
Daer bloetstortinghe af mocht comen.’
Maer gheliefde hen allen dat,
Die gheboorteghe liede van der stat,
Die toten gheslechten, met corten woorden,
Ende toter stat rade behoorden,
Te doene scriven in eender cedulen:
‘Hij woude gheerne teekenen
Die namen van den ghenen te waren
Die der saken onsculdich waren.’
Ende alle die namen, wet voor waer,
Van den goeden mannen worden hem daer
Van den VII gheslechten, dat wet,
Overghegheven ende in ghescrifte gheset;
Die hi alle teekende, sonder waen,
Sonder sevene; die liet hi staen
Ongheteekent, dit es waerheit,
Als baersculdich der saken voorseit,
Daer die twee, des seker sijt,
Scepenen af waren tier tijt,
Als Jan van Sinte Gorics, dat wet,
Ende Willem van Heersele met,
Die derde was rentmeester, wilt weten,
Die Anthonis van Brabant was geheeten;
Dander vier waren, verstaet dat,
Uten rade van der stat.
.....
.....