Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

CVII.

Hoe die greve van Mours van synre ghevanckenessen ontslagen wert ende hoe de heere van Heynsberghe ende dandere gheslaect worden die ten dage daer toe ghestelt alle weder inne quamen uutghenomen den heere van Heynsberghe.

Na dat meneghe dachvaert
Om der ghevankenessen wille gheleist waert
Des greven van Moers, dat ghijt wet,
Des heeren van Heinsberghe ende ooc met
Des ioncheeren van Heinsbergh, des proosts van Aken,
Ende harer vrienden, verstaet die zaken,
Die sonder oorboor alle te waren
Daer inne te doene, ghesceiden waren:
Soe heeft die alder doorluchtechste heere
Zeghemont Roomsch coninc tsiere eere
Met sinen openen brieven tehant
Den drien staten van Brabant
Bevolen, gheboden met ernsticheit,
Dat si die ghevanghene voorseit
Ontsloeghen ende quite lieten, hoort na mi,
Van haerre ghevanghenessen, oft dat si
Hen dach gaven sonder wanc
Duerende een half iaer lanc,
Op die peine, hoort wive ende manne,
Van den keiserliken banne.
Ooc vermaenden desghelicke
Die coervorsten van den Roomscen rike
Met haren brieven te vele stonden,
Ende ambassiaten die si sonden
Den greve van Saint Pol, si u bekant,
Ende den drien staten van Brabant,
Om die lossinghe ende ontcommerheit
Van den ghevanghenen heeren voorseit.
Om twelke te vorderen dat si sonden
Heere Frederijc van Steine teener stonden,
Riddere, ende ooc andere meere;
Ende namaels sonden si den heere
Coenraet Beyer van Lottringhen
Riddere, ende zunderlinghe
In sijnre gheselscap meer andere daer,
Die haer bootscap vore ende naer
Den greve van Saint Pol wide bekant
Ende den drien staten van Brabant
Hebben opghedaen volcomelike
Ende aenbracht herde guetelike.
Op welke versueke voorscreven
Altoos ter antwerde heeft ghegheven
Die greve van Saint Pol met onderse eit,
Dat hi den ghevanghenen voorseit
Ghepresenteert hadde altoos tot dien
Te doene, ende te doene ghescien
Trecht van den lande, dat ghijt wet,
Oft sijt begheerden, ende daer met
Meinde hi te ghestane, wats ghesciet;
Ende of si hem srechts en ghetroosten niet,
Soe en hadden si redene engheene
Hen te beclaghene groot oft cleene.
Als die ghevanghene, hoort na mi,
Bi middel harer vriende, noch ooc bi
Bevele des conincs, daer wi af seeden,
Van Roome, noch bi versuecke of beden
Der coervorsten, hoordic ghewaghen,
Gheenssins en mochten sijn ontslaghen:
Soe hebben si van den Zype Gheeraerde,
Die de meeste macht, soe ic verclaerde,
Hadde bi den greve, alsoe mi docht,
Van Saint Pol, tot sijnre brulocht,
Daer ic vore af hebbe ghescreven,
Costelike juweelen ghegheven
Van goude ende van ghesteinte diere,
Ende aldus in diere maniere,
Bi middele van Gheerde, segghic di,
Van den Zype, soe hebben si
Ten utersten aen den greve, dat wet,
Van Saint Pol ende aen die staten met
Des lants van Brabant, sonder si,
Gracie verworven; alsoe dat si
Van harer ghevanghenessen sijn gheslaect,
Met voorwaerden daer op ghemaect,
Dat si ende van hen een ieghelijc,
Ten Heileghen sworen lieflijc,
Dat si, op Alderheileghen dach
Naest comende, sonder enich verdrach,
Binnen der stat, al sonder messen,
Van Bruessele, in der vanghenessen
Comen souden, hoort mi verclaren,
In alder manieren alsoe si waren
Voor harer slakinghen aldaer.
Ende hier op sijn si cort daer naer
Van Bruessele ghesceiden, verstaet die zaken,
Uutghenomen die proost van Aken,
Jan van Appelteeren, doe ic ghewach,
Ende selke andere die gheenen dach
Aen nemen en wilden no meer no min,
Noch weder gheloven te comen in;
Ende mids desen bleven si daer
Ghevanghen, dit hout voor waer.
Want Frederic, als wi vore vercleerden,
Greve van Moers ende van Sarweerden
Metten hertoghe, soe ic vernam,
Niet te Bruessele in en quam,
Dede soe vele daer toe Gheraert
Van den Zype, dat hi waert
Met al siere gheselscap, wilt onthouden,
Ontsleghen ende quijt ghescouden,
Overmids zekere eede
Van oorvrede die hi dede
Den hertoghe van Brabant, sijts vroeder,
Den greve van Saint Pol sinen broeder,
Den staten van Brabant, ooc dat wet,
Ende alle haer toebehoorers met,
Na uutwisene sijnre open brieve
Die hi daer af gaf te lieve
Int selve iaer den XXVIII^sten dach
Der maent julij, doe ic ghewach.
Ende al die ghene, hoort mi verclaren,
Die harer ghevanghenessen gheslaect waren
Sijn te haren daghe, dit versinne,
Alle comen te Bruessele inne,
Soe si ghelooft hadden ende ghesworen;
Sonder alleene, wilt mi hooren,
Die heere van Heinsberghe, verstaet den sin,
Die en es niet weder comen in.