Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XCVIII.

Hoe die Rewaert tot Bruesele quam ende int tshertoghen hof syn residentie hielt ende van andren dinghen die doen gheshieden.

Opten selven goensdach, sijts ghewes,
Die greve van Saint Pol comen es
Metten baenrotsen ende ooc mede
Die ghedeputeerde der stede
Lovene, Antwerpen, verstaet dat,
Metten greve tot Bruessele int stat
Ende hebben der ghemeinten aldaer
Seere bedanct, dat weet voor waer,
Dat si hen hadden soe eerbaerlijc
Ghequijt ende soe ghetrouwelijc
Int besorch van den ghemeinen lande.
Des anderdaeghs altehande
Trac die greve van Saint Pol tehant,
Die baenrotsen met hem, si u bekant,
Op Coudenberch in sijns brueder zale
Daer tmeeste deel, dits ware tale,
Die dieneers worden ghevaen int hof,
Ende den anderen gaf men oorlof;
Ende desghelijc worden onghecesseert
Dedele uut Henegouwe ghearesteert,
Di doen bi den hertoghe waren,
Als heer Inghelbrecht, hoordic verclaren,
Van Edinghen, van Tubeke heere,
Ende van der Folien; ende ooc meere
Die heere van Senzelles, hier op merke,
Ende Cornelijs van Liedekerke,
Heere van Lens, des sijt vroeder,
Heer Willem ende heer Jacop sijn broeder,
Van Sars, die alle ridders waren,
Ende meer andere, hoordic verclaren.
Residerende bleef doen voortmeere
Die greve van Saint Pol als een heere
In sijns brueder hof, doe ic ghewach;
Ende opten selven donderdach
Waert Jan van Diedeghem onghecesseert
Wederomme gherestitueert
Toten ammanscape, hout u daer an,
Ende weder ghemaect amman
Van des greven weghen ter vaert
Van Saint Pol, als des lants rewaert;
Ende Jan Cluetinc, die amman was
Van shertoghen weghen, waert na das
Ghevanghen gheleit sonder verdrach.
Ende opten selven donderdach
Rees opt hof een ghescille
Tusscen den ionker, hoor die wille,
Van Montjouwe te dien tide
Ende Rasen van Lintere ten ander side;
Soe dat Montjouwe met moede werm
Raessen quetste in sinen arm
Van den welken Raesse volcomelijc
Hem pijnde te wrekene vromelijc.
Als dit die greve van Saint Pol sach,
Dede hi Raessen sonder verdrach
Vanghen, ende dedene sonder beiden
Opte Steenpoorte ghevanghen leiden
Ende waert opt camerken gheleet
Dat noch Schimmelpenninc heet.
Mits desen gheveerte, mits desen toer,
Quam gheruchte ende groot rumoer
Onder die ghemeinte, die op dien dach
Omtrint der merct ghewapent lach.
Dien waert gheseeght, sijt seker das,
Dat opt hof ghevochten was,
Daer Nassouw ende Wesemale
Doot bleven waren; ende hoe wale
Men hen seide dat niet en was ghesciet,
Soe en wilden sijs ghelooven niet.
Doen quam die greve van Saint Pol tale
Ende bracht Nassouw ende Wesemale
Ende dander baenrotsen daer ter steden.
Daer sette hi die ghemeinte te vreden,
Die alle met herten waren verblijt
Als si saghen daer tier tijt
Nassouwe ende Wesemale al bloot,
Die si meinden dat waren doot.