Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XCVI.

Hoe die ghemeinte te Bruesele op stont ende om wat saken.

Des maendaeghs, den XXVII^sten dach
Die in januario ghelach,
Worden vele goeder manne int stat
Te Bruessele gheinformeert als dat
Die heere van Heinsberghe emmer vaste
Ende die ander vreemde gaste
Een opsat hadden, hoordic tellen,
Dat si bi den teeken van eender scellen,
Die ten Regulieren hinc
Op Coudenberch, verstaet die dinc,
In der nacht ter stat onvromen
Neder ter merct souden comen,
Om mechtich te werdene der stat.
Dese saminghe ende dit opsat
Wert soe verre ghebreit dat quam
Onder die ghemeinte, dies wart gram,
Ende bider informacien van desen
Es si dies nachts op gheresen,
Ende sijn vergadert met moede fel
Alle op die merct ghewapent wel.
Ende als die hertoghe dat vernam,
Ter merct hi selve neder quam
Om die ghemeinte tsaten te bringhen;
Ende reet al omme, verstaet die dinghen,
Van den enen ambacht ten andren doe,
Ende sprac hem gueteliken toe,
Ende bat hem met zueter bede
Dat ieghelijc toghe in sinen vrede.
Ende hem waert gheantwoort houde
Dat hi te hove trecken soude
In sijn ruste ende vredelicheit:
Si en souden doen gheen onbesceit.
Hier met die hertoghe, si u verclaert,
Weder reet te hove waert,
Hopende dat si souden sceiden
Ende thuuswaert trecken sonder beiden
Elc op tsine; maer als si niet
En scieden ende hi verstont tbediet,
Es hi anderwerf tot beneden
Opter merct comen ghereden,
Ende bat hem hertelijc door sijn houde,
Dat elc thuuswaert trecken woude
Int sine. Maer na die woorde
Die ghemeinte niet en hoorde,
Maer sijn alle tsamen bleven
Mids der informacien voorscreven
Van den opsette. Hier na vaste
Bevant men dat die vremde gaste
Dies nachts, alsoe ic hoorde ghewaghen,
In haer herberghe op haer bedde laghen,
Wel ghewapent, hier ende daer;
Mits dien hielt die ghemeente voor waer
Dat dopsat dies teekens volcomelijc
Gheproeft was openbaerlijc.
Niet men die vreemde gaste, dat wet,
Seiden dat si gheen opset
Onder hen en hadden ghemaect te samen;
Maer als si die beruerte vernamen,
Dat die ghemeinte was gheresen:
Daden si haer harnasch ane uut vreesen;
‘Want si en wisten niet int clare
Wat hem lieden nekende ware.’
Want ic niet wel claer en weet tbediet,
Weder topsat was ghemaect of niet,
Soe en can ic niet voor waer
Te rechte daer af ghedoen verclaer;
Maer ic scrive, daer met laet ict liden,
Dat ic hebbe ghehoort van beiden siden.