Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

LXXXII.

Van twee dachvaerden te Bruesele ende te Lovene teender tyt gehouden, ende van Millen, Gangelt ende Vucht.

Na dat die hertoghe hadde ghedaen
Tvoorseide verclaren, cort daer na zaen,
Dede hi daer na sonder bliven
Die drie state sijns lants bescriven
Te Bruessele te comene, om tsinen begheeren
Hem een bede te consenteeren,
Ende op desen selven tijt
Hadde die stat van Lovene, seker sijt,
Die edele ende goede steden
Van Brabant bescreven te harer bede
Te Lovene te comene, om seker dinghen
Die haren rechten aenghinghen.
Alsoe ghebeurdet, ter waerheden,
Dat someghe edele ende goede steden
Quamen te Bruessele, dits ware leere,
Bi den hertoghe haren heere,
Ende dander versaemden, verstaet dat,
Binnen Lovene der goeder stat.
Ende die edele, hoordic verclaren,
Die te Lovene versament waren,
Daden scriven in corten keere
Haer brieve aen haren gherechten heere
Hertoghe Janne, doe ic ghewach,
In meie den neghentienden dach
Int voorseide iaer ter waerheden,
Daer met si hem te kinnen deden,
Dat hen dochte int openbare
Dat sijn staet zoe niet en ware
Gheregheert, met corten woorde,
Als hem van rechte toe behoorde,
Ende alsoe sijn vorderen als heeren
Haren staet hielden met eeren.
Ghemerct dat hi, dit docht hen scande,
Een groot deel van sinen lande,
Lieden ende renten openbare
Scemelec quijt worden ware
Ende over hadde ghegheven claer.
Ende oft si hem een bede, daer
Hi se omme ontboot, consenteerden,
Soe en souden die hem regeerden
Die bede niet alsoe bekeeren
Tsijns lants profite noch tsier eeren,
Na gheleghentheit van sinen state.
Ende want si waren in alder mate
Sijn eere ende beste na ende bi
Schuldich te vorderen, soe en consten si
Daer toe in geender wijs verstaen;
Maer si wouden altijt voortaen
Hem gheerne doen, hoordic verclaren,
Dat si hem sculdich te doene waren
Tsier meester eeren in alder tijt,
Ende tot sijns lants meeste profijt.
Voort screven si, hoort mi verclaren,
Aen dedele die te Bruessel waren
Ter dachvaert comen tier stonde,
Hem biddende, op die verbonde
Vermanende, dat si bi hem bleven
Ende bi der antwerde voorscreven;
Want noot ende oorbore ware, dats claer,
Na dat die zake gheleghen waer,
Ghelijc si selve, op dat si wouden,
Wel merken ende bevuelen souden.
Terstont hier na, doe ic ghewach,
In de selve maent den XXI^sten dach,
Ontlaste die hertoghe, dit vernem,
Heeren Aernde van Craeyenhem
Van der bewaernessen ter waerheden
Der slote, lande ende steden
Van Millen, Ganghelt, Vucht daer toe.
Die welke hi beval aldoe
Ende gaf over, dit was waer,
Heeren Janne van Loen al daer,
Heere van Heinsberghe, hout u daer an,
Ende sinen oudsten sone Jan,
Haer beider leven ter waerheiden
Ende den lancst levenden van hen beiden.
Des heeft die voorseide heere
Van Heinsberghe, dits ware leere,
Ende Jan sijn oudste sone, dit wet,
Die bisscop van Ludeke daer met,
Ende Willem greve te Blankenhem,
Des heeren sonen, dese met hem,
Hebben hen verbonden met lieve
Ende [in] haer bezeghelde open brieve
Ghelooft, dit es waerheit bloot,
Dat na harer beider doot
Die voorseide slote ende lant
Den voorseiden hertoghe van Brabant
Oft sinen oore van inde torden
Over ghelevert selen worden.