Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

LXXI.

Vanden paeyse tusschen mijnen heere ende mer vrouwen van Brabant, van Hollant, enz., te eender ende hertogen Janne van Beyeren ter ander syde.

Des maendaeghs opten X^sten dach
Int selve iaer, die in octobri ghelach,
Soe creghen verradelijc onder hen
Hertoghe Jans vriende van Beieren
Van Rotterdamme die goede stat:
Die bootscap daer af quam na dat
Hertoghen Janne te Halle int stede.
Doen trac hi met verdichede
Te Hoesdijn weert altehant
Met ridderen ende knapen uut Brabant,
Ende mannen van leene, ende quam aldaer
XXIII in october, dit es waer,
Op enen sondach te Hoesdein inne
Ende hadde claerlijc in den sinne
Sijn viande te crenkene, ende sonder letten
Sijn slote ende sijn stede te besetten.
Hier na dede, si u bekant,
Die greve van Chaerloys een bestant
Dedinghen, des sijt ghewesse,
Omtrint Sinte Andriesmesse,
Tusscen hertoghe Janne sinen neve, neemt goom
Ende Janne van Beieren sinen oom.
Binnen den bestande daer ic af spreke,
Aerbeite die greve soe ernsteleke
Van Chaerloys altoos, sonder verdrach,
Dat hi maecte eenen dach
Ten welken Mijn Heere ende Vrouwe vaillant
Van Brabant ende van Hollant
In haers selfs persoone voorwaer
Met haren rade souden comen daer
In der stat van Wouerichem.
Hertoghe Jan van Beieren, dit vernem,
Soude sijn raetsliede ooc als dan
Daer sinden, ende die edel man,
Die greve van Chaerloys, met gheninden
Soude sinen raet aldaer ooc sinden,
Om tusscen die partien voorseit
Te tracteerne met ernsticheit,
Om die te vereeneghen oft men conde.
Te dien daghe ter selver stonde
Sijn Mijn Heere ende Vrouwe
Van Brabant, van Hollant, van Henegouwe,
Met haren rade wijs ende vermoghen
Al tot Wonrichem ghetoghen.
Hertoghe Jan van Beieren tien stonden
Heeft daer van sinen weghen ghesonden
Den bisdommer van Beieren,
Den heere van Milendonck, ende met hem
Heer Gheerde van Heemskerke sekerlijc
Ende heer Heinric van Naeldwijc,
Ridderen, ende meer ander mans;
Ende van weghen hertoghen Jans
Van Bourgognen, dit es waer,
Ende van sijns soons weghen, waren daer,
Des greven van Chaerloys tien stonden,
Ierstwerf te dien daghe ghesonden,
Heer Yewein van Cortenbach,
Lantcommendeur, doe ic ghewach,
Van den Biessen te Tricht, hout u daer an,
Duutscen ordens, ende van Schoonvorst Jan,
Borchgreve te Montjouwe, sijts wijs,
Ende van Aremude Gielijs,
Heere van Ensis sekerlijc,
Ende daer na heere Lodewijc
Van Lutzenborch, die bisscop was
Van Terrewane, sijt seker das,
Ende heer Peeter, si u becant,
Van Lutzenborch, heere van Conversant
Ende van Brienne, van Edinghen heere,
Sijn broeder, ende daer toe meere
Meester Symoen van Fremelles,
Meester in Loye, des sijt ghewes,
Ende van der Keythullen meester Jan:
Alle dese heeren, hout u daer an,
Bleven al tsamen onder hem
Eenpaerlijc te wonrichem
Omtrent III weken, in waren spraken,
Tracterende, eer si van allen zaken
Vereenichden ende overquamen;
Ende als si van allen eens te samen
Waren worden, dit es waer,
Ontboden si hertoghe Janne daer
Van Beieren; ende als hi daer quam,
Hebben die heeren, als ic vernam,
Ghemaect met grooter ernstichede
Eenen gheheelen peys, soene ende vrede
Tusscen hertoghe Janne, wilt versinnen,
Ende Vrouwe Jacoppen siere ghesellinnen
Ter eenre, ende, dit der ic liden,
Hertoghe Janne van Beieren, ter ander ziden.
In welken peyse vore verclaert
Ende soene, dat ghededinght waert,
Dat hertoghe Jan, dit wilt onthouden,
Van Beieren hebben soude ende behouden
Die stat van Dordrecht met al
Den bayluscape groot ende smal,
Ende dijcgreefscape daer mede,
Ende van Gorichem die stede
Metten lande van Arkel, soe ict vernam,
Metten lande van der Lede, Lederdam,
Ende tlant van Schoonewerde mede,
Ende van Rotterdamme die stede.
Dese steden ende lande, daer wi af scriven,
Souden hertoghe Janne van Beieren bliven
Erfelec te leene, si u bekant,
Van Minen Heere ende Vrouwe van Brabant,
Ende haren nacomelinghen mede,
Greven oft grevinnen der greeflichede
Van Hollant, van Zeelant, alst behoorde;
Ende oft gheviele of gheboerde,
Dat Mijn Vrouwe, daer ic af scrive,
Sonder wettich oor van haren live
Te latene, storve, si u bekant:
Soe soude mijn heere van Brabant
Lande, stede, slote in goeder trouwe
Van Hollant, van Zeelant, van Henegouwe
Ende van Vrieslant, segghic u bloot,
Rumen sonder wederstoot.
Voort soude Mijn Heere, si u bekant,
Ende Mijn Vrouwe van Hollant
Den hertoghe van Beieren sonder sneven
Hondert dusent nobele gheven,
Te sekeren terminen te waren
Van den naesten Paescen binnen twee iaren
Vol ende al betaelt te wesen.
Hertoghe Jan van Beieren, mids desen,
Verteech van allen eiscen tehande
Die hi op die voorseide lande
Van Henegouwe, van Hollant,
Van Zeelant ende van Vrieslant
Met alle haren toebehooren
Het ware bi ghiften, wilt mi hooren,
Des paus oft des Roomsch conincs met
Oft andersins, ic wille ghijt wet,
Met eer poenten die int verclaren
Van den peyse begrepen waren,
Dies gheen noot en es te doen vermaen;
Want si Brabant niet aen en gaen.
Dese soene met corten noten
Was te Wonrichem ghesloten;
Int iaer van achtienen gheviel dit so,
Dertien daghe in februario.