Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

LXV.

Vanden Antwerden die de lande van Hollant ende van Zeelant gaven op tversuec hertoghen Jans van Beyeren.

‘Dat si Mier Vrouwen der nichten sijn
Ghehult, ghesworen, verstaet den fijn,
Hadden ende feestelijc ontfaen met trouwen
Als harer gheborener lantsvrouwen,
Als die dochter ende recht oor waer bleven
Hertoghen Willems haers heeren voorscreven,
Daer hi selve tsomeghen steden voor desen
Mede bi ende ane hadde ghewesen,
Als broeder na hertoghe Willeme bleven,
Ende oom van Miner Vrouwen voorscreven:
Daer hise te dier tijt hielt ende kande
Voor sine ende der voorseider lande
Gherechte Vrouwe sonder enich si,
Ende ontfinc van hare sijn leen, daer hi
Haer hulde, eet ende manscap af dede,
Ghelijc hi sculdich was na die zede;
Ende wort daer na ten inde
Haer raet ende huusghesinde,
Ende kinde onbedwonghen al bloot
Dat hi gheen recht clein no groot
En hadde tot den lande voorscreven.
Ende om selker ghiften als hem ghegheven
Die Roomsce coninc hadde ende ghedaen,
Soe en stonde hem gheensins af te gaen,
Na alle recht ende redelicheit,
Harer gheborener Vrouwen voorseit,
Noch gheensins ooc afgaen en souden;
Maer in allen zaken soe wouden
Si onderdanich sijn ende ghetrouwe
Ende bistentich bliven harer Vrouwe
Met live, met goede, sonder aflaten,
Als goede ghetrouwe ondersaten
Van recht weghen, dits waerheit fijn,
Ende van eeren sculdich te doene sijn:
Want si wel wisten ter waerheden
Dat die lande in tiden voorleden
Te drien malen, hoort mi verclaren,
Op dochteren verstorven waren;
Soe dat daer bi blikelike
Ende goeden brieven keiserlike
(Die men toonen soude voorwaer,
Alst noot ware, int openbaer
Ende mens behoefde nootlijc),
Het es openbaer ende kinlijc
Dat die lande, dits waerheit fijn,
Onversterfelijc leen sijn;
Ende bi desen ter waerhede
Baden die voorseide stede
Van Hollant ende van Zeelant
Hertoghe Janne van Beieren tehant,
Dat hi Gode ende al edelheit
Voor oghen hadde ende al besceit,
Ende selc scriven ende nuwe eiscen met,
Als hi nuwelinghe voort hadde gheset,
Aflaten wilde ende begheven,
Ende sijn ionghe Vrouwe nichte voorscreven
Binnen den haren laten rustelijc
Voortane berusten vredelijc,
Ende hem selven in alder maten
Metten sinen ghenoeghen laten.’