Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

LIV.

Hoe hertoghe Jan te Tricht trac ende aldaer ontfanghen wert.

Int iaer Ons Heeren, dit staet te siene,
Viertien hondert ende zeventiene,
In die maent van meie, hout u daer an,
Overdroech die hertoghe Jan
Te Tricht te ridene cort na desen,
Om aldaer ghehult te wesen.
Ende want hertoghe Jan, sijt seker das,
Van Beieren, die elect was,
Van Ludeke doen wederseide
Te ghevene den hertoghe gheleide
(Jan van Montjouw, des seker sijt,
Was sijn tresorier tier tijt),
Soe overdroech met moede hoghe
Van Brabant die edel hertoghe
Met sinen rade ende steden houde,
Dat hi soe mechtich daer trecken soude,
Dat hi onbesorcht mocht wesen.
Die hertoghe ontboot met desen
Sijn edele ghewapent cort na dat
Bi hem te comene te Diest int stat:
Des saterdaeghs, segghic u bloot,
Acht daghe in meie, ende hi ontboot
Den VII hootsteden, dat si
Haer ghedeputeerde daer bi
Hem sinden wouden, om sonder vermiden
Met hem voort tot Tricht te riden.
Des sondaeghs, IX in meie voorwaer,
Reet hertoghe Jan, die heere voorbaer,
Van Diest te Tricht waert sijnre veerden,
Sterc omtrint acht hondert peerden.
Te Diepenbeke sonder wanc
Sat men af, ende at ende dranc.
Daer sant die joffrouwe van Montjouwe
Vele spisen ende drancs in goeder trouwe.
Die wile dat die hertoghe sat
Over tafele ende dranc ende at,
Quamen hem ghewapent ieghen daer
Tridderscap van over Mase, dats waer,
Entie stat van Tricht, hout u daer an,
Met herde meneghen vroomen man;
Ende doen men opbreken soude,
Entie hertoghe riden woude,
Sloech der stat van Tricht trompet
Eer des hertoghen; ende daer met
Wert die ionker van Wesemale,
Als maerscalc, zeere ghestoort te male,
Ende desghelijcs ooc Jan van Aa
Als huusmaerscalc, dat elc versta,
Ende wouden den trompet gheringhe
Gheslaghen hebben; om welke dinghe
Hief een groot gheruchte, wilt verstaen,
Maer het wert opghenomen saen
Bi shertoghen rade en ooc mede
Die ghedeputeerde der stede,
Die daer waren in dat bericht.
Ende als die hertoghe quam te Tricht,
Wouden alderhande ballinghe, hebbic vernomen,
Metten hertoghe inne comen,
Dies die stat om gheen dinghen
Van Tricht niet en woude gehinghen;
Ende daer bleven, seldi verstaen,
Die poorten langhe ghesloten staen.
Ten lesten het ghededinght waert,
Dat men des anderdaeghs ter vaert
Ordineren soude ende oversien
Wat ballinghen gratie soude ghescien.
Ooc soudemen dan dedinghen sonder lette
Van der zaken van den trompette.
Doen dit aldus ghesloten was,
Reet hertoghe Jan, sijt seker das,
In Sinte Servaes clooster, wilt weten,
In sijns selfs herberghe, die geheeten
Es shertoghen huus, dat verstaet.
Des anders daeghs hielt men raet
Op die zaken die ic voorseide.
Des dijnsdaeghs, XI in meie,
Reet hertoghe Jan ter waerheden
Met sinen edelen ende steden
Buten der stat, ende daer quam
Die collegie entie stat, soe ic vernam,
Van Tricht hem ieghen stille ende luut
Met crucen ende met vanen uut,
Ende leidenen met processien
In S^t Servaes kerke, ic seker ben.
Daer wert hi ghehult, met corten woorde,
Ende ontfaen alsoet behoorde.
Des goensdaeghs, des donderdaeghs daer naer,
Bleef hertoghe Jan te Tricht aldaer
Bi den goeden lieden der lande sijn
Van over Mase, verstaet den fijn,
Sinen eet vernuwende sekerlike,
Dien hi hen bi heer Heinrike
Van Berghen voortijts hadde ghedaen;
Ende die selve ondersaten voortaen
Van over Mase hulden voorwaer
Weder hertoghe Janne daer
Als haren gherechten heere sciere,
In behoorliker maniere.
Des vridaeghs, dat si u bericht,
Soe sciet die hertoghe van Tricht,
XIIII in meie, soe ic vernam;
Des saterdaeghs hi te Bruessele quam.
Maer hi liet te Tricht na hem
Minen heere den abt van Hafflighem,
Den heere van Diest ende daer toe meere
Raisse van Grave van Malenie heere,
Ende Reineren Moers, ter selver stont
Meester Janne ende meester Willem Bont,
Om met alderhande partien
Te bededinghene, hoordic lien,
Ocht metten rechte, dits openbaer,
Te beslechtene aldaer.