Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XLVII.

Van des vierden hertogen Jans van Brabant huldingen ende ierster ontfanckenessen.

Als nu die drie staten voorseit
Slants van Brabant eendrechticheit
Hadden ghemaect samentlike,
Ende dlant van over Mase desghelike
Hen tsamen gheknocht, soe ic ghevroede,
Om samentlijc met live, met goede,
Bi hertoghe Janne ghestentichlijc,
Haren heere, te blivene, ende desghelijc
Bi malcanders rechten, si u vercleert;
Ende si hadden gheordineert
XI persoonen, om den staet haers heeren
Ende sijn lant wel te regeeren;
Ende si, soe ghi hoordet vermonden,
Metten lande van Ludic waren verbonden
Op die dachvaert gheleist te Tricht:
Begonden die drie staten te richt
Te sprekene, als wise manne,
Op dontfankenesse van hertoghe Janne,
Ende op die poente, alsoe houde,
Die hi tsier incomst gheloven soude.
Soe dat die steden, si u bekant,
Van den lande van Brabant
Seker poente begheerden tharen gherieve
Te hebbene in die incomstbrieve,
Toten ouden poenten, hout u daer an.
Maer want die voorseide hertoghe Jan
Seere ionc was, overdroeghen te hant
Die drie staten van Brabant,
Dat sine alsoe ontfanghen souden,
Met selken brieven, dit wilt onthouden,
Ende gheloften, in alder wijs,
Als wilen hertoghe Anthonijs
Tsiere incomst gaf ende gheloofde mede;
Op dat niement met rechte en sede,
Dat si haren ionghen heere
Iets iet daden gheloven meere,
Dan sijn vorders hadden ghedaen.
Ende als die staten, wilt mi verstaen,
Des alle waren samentlijc
Overcomen eendrachtichlijc:
Soe twivelden si wel ghereet
Of die ghelofte ende die eet,
Die hertoghe Jan soude doen te hant,
Vast ghenoech soude sijn voor tlant,
Ghemerct ende aenghesien, mids das,
Dat hi noch onmondich was.
Mids dien sonden si bi avise
Aen groote clerke ende aen wise
Van rechte, die daer op screven ghereede:
Dat hi hem met sinen eede
Wel verbinden mochte te hande,
Dat hi die rechte van sinen lande
Ende ordinantien, ghemaect met vlite
Tot sijns ende sijns lants profite,
Houden mochte in vasticheiden.
Niet te min, om meerder sekerheiden
Gheloofde hertoghe Jan, soe houde
Hi vijftien iaer out sijn soude,
Binnen drie maenden daer na, ghereet,
Onbegrepen, van nuwes sinen eet
Weder te doene in al sijn lant,
Ende alle haer rechten, si u bekant,
Charteren, privilegien,
Costumen, statuten, usagien
Ende herbringhen confirmeeren
Ende vesteghen, hoordic vercleeren,
Met zeghelen, met brieven, hier op ghist,
In bester vormen, sonder arghelist.
Ende waer hi in ghebreke daer van,
Ende hijs niet en dade als dan:
Dat dan sijn liede ghemeinlijc
Sijns lants van Brabant samentlijc,
Ter stont alsdan, voor alle dinghen,
Van selker gheloften ende huldinghen,
Sekerheiden ende eede, wilt verstaen,
Als si hem souden hebben ghedaen,
Verlaten souden sijn na desen,
Ende niet daer in ghehouden wesen;
Maer daer of vri sijn, los ende quijt,
Ende onbededinght talre tijt
Daer af bliven, wilt mi verstaen,
Van hem ende een iegheliken voortaen.
Voort bekinde hi, ic seker ben,
Dat hij op dese conditien,
Voeghen ende voorwaerden, verstaet tbediet,
Van sinen lieden, ende anders niet,
Van Brabant ontfinghe zekerheiden
Ende eet van ghetrouwicheiden.
Des toorconden gaf hiere af brieve,
Te Bruessele int stat, met grooter lieve,
Int iaer Ons Heeren, doe ic ghewach,
XIIII^c XV, den dertiensten dach
Van ianuario, na costume te hant
Ende scrivene shoofs van Brabant.
Des anderdaeghs, opten dijnsdach,
XIIII^sten ianuarij, daert menich sach,
Wort hi ontfanghen, hier op merke,
Te Lovene in sinte Peeters kerke;
Ende daer na dede hi wel ghereet
Op der stat huus sinen eet.
Sdonderdaeghs daer na, doe ic ghewach,
In ianuario den XVI^sten dach,
Wort hertoghe Jan met grooter eere
Te Bruessele ontfanghen over heere,
Ende ghehult, met waren woorde,
Ende deder eet alsoet behoorde.
Des donderdaeghs daer na alsoe,
XXIII^sten in januario,
Wort hi tAntwerpen ontfaen;
Ende des maendaeghs daer na saen
TsHertoghenbossche, met weerdicheden,
Ende alsoe voort in dander steden.