Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XXXIV.

Van den Antwerden die de coninc van Hungeren sijnder nichten van Brabant screef.

Die coninc van Hongheren na dese dade
Es overcomen in sinen rade,
Om zeker saken lastelike
Der heilegher Kerken, den Roomschen rike
Aengaende in der maniere,
Een dachvaert te houdene binnen Spiere.
Onderweghen sijnde op die vaert,
Treckende te Spiere waert,
Screef hi sijn brieve sonder letten
Der hooghgheboorne Elizabetten,
Van Brabant der hertoghinnen,
Sijnder liever nichten ende vriendinnen,
Verhalende hoe ende want
Hij haren brief, aen hem ghesant,
Ontfanghen hadde ende wel verstaen,
Antwoorde haer daer op [heeft] ghedaen,
Dat hi haer eere, nut ende profijt
Gheerne zaghe talre tijt,
Ende die, als sijnder dochter ghetrouwe,
Liever meerderen dan mindren souwe;
Ende hoopt aen Gode boven al
Dat hijt haer noch bewisen sal.
Ende ocht soe wesen mocht, screef hi,
Dat hertoghe Anthonijs ende si
Ter dachvaert bi hem quamen te Spiere
Saghe hi gheerne in alder maniere;
Ende ocht des niet ghesciede alsoe,
Soe hadde hi groote begheerte daer toe,
Haren persoon te siene aldaer;
Ende mocht des ooc niet wesen, tzwaer,
Soe begheerde hi een voor al,
Dat si te Spiere scicken sal
Haer treffelike bootscap, zi u bekant,
Om van allen zaken voor ghenant
Tovercallen, ende sijn meininghen
Te vernemene van allen dinghen.
Alst blijkt in sconincs brieve claer
Van Hongheren, die int voorscreven iaer
Ghegheven waren, si u bekant,
In den Bern in Uchtlant
Des vridaeghs, soe men segghen mach,
Des heilighen Sinte Ulrics dach.