Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XX.

Van der doot mercgreven Joes die totten Roemschen rijcke ghecoren was.

Als mercgreve Joos, sijt seker das,
Van Brandenborch ghestorven was
Sonder wettich oor te werven,
Soe moesten alle sijn lande versterven
Opten coninc Wencelijn
Van Behem, den naesten neve sijn,
Tlant van Lutzenborch, ende van Chiny
Tgraefscap, ende die lantvooghdij
Van Elzaten, ende met al
Den toebehoorten, groot ende smal,
Die de voorseide Joos voorscreven
Wilen hielt bi wille sijns neven,
Des conincs van Behem; ende want hi
Daer was ghestorven, segghic di,
Eer hertoghe Anthonijs van Brabant
Ghequijt hadde uut sijnre hant
Tlant van Lutzenborch, noch daer mede
Die vooghdie of die graeflijchede:
Daer schicte die hertoghe, hoort die dinc,
Aen van Behem den coninc
Om der lande wille voorscreven.
Doen worden daer nuwe brieve ghegheven,
Daer ic van someghen die tenuere
Hier onder scrive ende ruere,
Uut hoghen duutsche ghetransfereert
Ende in onser talen ghekeert.