Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XIX.

Hoe dat scisma was tusschen twee Paeuwse en tusschen twee Roemsche coninghe.

In de huwelijke voorwaerden es
Hier boven gheruert, hoe ende wes
Wenceslaus, Roomsch en Beemsch coninc,
Robbrechte van Beieren voor alle dinc
Noemt sinen adversarijs groot.
Om te verstane die waerheit bloot,
Es te wetene tclaer bediet,
Dat die vierde keiser die Karle hiet,
Die broeder was wide bekant
Hertoghen Wencelijns van Brabant,
Ende vader, verstaet die clause,
Van den voorseiden coninc Wenceslause,
Verwerf in sijnre tijt dat gone,
Dat Wenceslaus, sijn oudste sone,
Ghecoren wert ten Roomschen ricke,
Int jaer Ons Heeren eerbaerlike
Dusent drie hondert XV werf vive,
Ende vuerde den selven daer ic af scrive,
Sinen sone, tAken, dits waer dinc,
Daer hi sijn ierste crone ontfinc
Na ghewoenliker manier.
Int selve jaer voorscreven hier,
Doen hi ghevoert hadde tregement
XXIII jaer of daer omtrent,
Ten selven tide als tscisma stont
In der Heilegher Kerken, si u cont,
Soe hebben die coervorsten, dat wet,
Den coninck Wenceslaus ontset,
Ende hertoghe Robbrechte, ghenuemt hier voren,
Coninc des Roomschen rijcs ghecoren.
Int jaer Ons Heeren, hier op achte,
XIII^e neghentich ende achte;
In julio, was dit berecht.
Daerna es hertoghe Robbrecht
Tot Aken comen, wilt verstaen,
Ende heeft sijn ierste croone ontfaen.
Daer na heefti aenghenomen
Den wech om te Roomen te comen,
Entie keisercroone tontfane also;
Maer doen hi quam bi Manto
In Italien, soe heeften saen
Die hertoghe van Meilanen wederstaen,
Ende thuuswert weder omme doen keeren;
Want die hertoghe ende meer heeren
Hielden parti onder hem
Metten coninc van Behem.
Soe dede die coninc van Vranckerijc
Ende sijn ghenooten samentlijc.
Dus stont tesen tiden sterke
Tscisma in die Heileghe Kerke
Tusschen twee paeuse ende desghelike
Twee coninghen in den Roomschen rike.
Maer, int jaer Ons Heeren tweewerf vive
Ende IIII hondert, sciet van den live
Van Beieren coninc Robbrecht.
Someghe coervorsten coren echt
Joosse den mercgreve, der ic lien,
Van Brandenborch, van Moravien,
Des voorseiden conincs Wenceslaus oom;
Som andre der coervorsten, neemt goom,
Coren Zeghemonde, sijts vroeder,
Coninc van Hongheren, Wenceslaus broeder,
Van vader, maer van moeder niet.
Maer doen dit kiesen was ghesciet,
In tweescheidicheiden altoos,
En leefde die voorseide mercgreve Joos
Niet vele langher dan een jaer,
Hi en liet dese werelt, dats waer.
Doen hi doot was, in corten stont
Soe wert die coninc Zeghemont
Van den coervorsten samentlijc
Ghecoren eendrechtichlijk;
Van den welken ic meer, hebbics gheval,
U hier namaels noch scriven sal.