Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

XVIII.

Van den ghescille tusschen Antwerpen ende Mechelen.

Int jaer van thienen, cort na desen,
Es een gheschille opgheresen
Tusschen die twee steden fijn,
Antwerpen ende Mechelijn.
Om der drie mercten wille dit rees,
Als ic int boec hier vore bewees,
Bi tide van den hertoghe Wencelijn;
Nu vernieude dit hustijn.
Elc vermat hem in sijn woorde
Dat hen trecht toebehoorde
Van den mercten, alsoe elc sede,
Van visschen, soute ende haveren mede;
Soe dat die heeren te dien tide,
Hertoghe Jan ter eender zide
Metter stat van Mechele spien an,
Ende hertoghe Anthonijs, dedel man,
Met die van Antwerpen, hoort mi lesen.
Als dit ghescille dus was gheresen
Tusschen die heeren entie steden,
Ende vele dachvaerden om ghereden,
Die ghescille verhandelt, verclaert,
Ende gheenssins beslecht en waert:
Soe hebbens hem in corten stonden
Die goede stede onderwonden,
Loven, Bruessel, uut goeder trouwen,
Om raste ende vrede tonderhouwen
Tusschen alle beide die steden,
Daer si aerbeit groot om deden
Ende grooten cost. Maer mids dat
Hen elc der stede vorseit vermat
Van haren rechte ende bescheide
Gezeghelde brieve te hebbene beide,
Van dies zi hem vermaten doe:
Soe brachtent beide die steden daertoe,
Van Lovene, Bruessele, dat tien tiden
Die partyen in beiden ziden
Toonen souden ende laten horen,
Der twee steden ghenoemt hier voren
Ghedeputeerde, die brieve voorseit,
Om taenhoorne haer bescheit.
Als men te Mechele quam, dits waer,
Soe toonden die van Mechele daer
Seker brieve bezeghelt wel,
Daer si een clausele ende niet el
Uut wouden doen lesen, ende niet meere,
Hoe wel dat des begheerden zeere
Die ghedeputeerde der stede
Van Lovene ende Bruessele mede
Alle dinhout der brieve te horen;
Maer en mocht hen niet gheboren.
Ende alsoe toghen si na dat
Tot Antwerpen in der stat.
Aldaer toonde men hen met lieve
Seker keiserlike brieve
Ende ander brieve, en lieghe u niet,
Wel bezeghelt, waer af men liet
Hen dinhout hooren met gheninde
Van den beghinne toten inde.
Ende want die van Lovene niet
Noch van Bruessele emmer yet
Die gheheel brieve, daer ic af seide,
Daer hen die van Mechele mede
Behelpen wouden, te dien stonden
Hooren en mochten, soe en conden
Die voorseide tusschen die steden
Van Antwerpen, van Mechele mede,
Niet goets ghededinghen noch versien.
Die van Antwerpen mids dien
Volgden aen hertoghen Antonise,
Ende die van Mechele, in dander side,
Aen den voorseiden hertoghe Jan
Van Bourgognen, den vromen man;
Soe verre dat beide die heeren rijk
Die zake aennamen herdelijk,
Ja soe heetelijc, dat hertoghe Jan
Sprac heetelijc sinen brueder an,
Segghende, dat hijs den ghenen niet
Danc en wiste, die hem dat riet.
Segghende voort, dat hem int fijn
Met sijnder vrientscap bat soude sijn
Beholpen, dan met der gheenre claer
Die hem dat rieden. Op dwelcke daer
Die hertoghe Anthonijs ter stont
Antwoorde gaf met sinen mont,
Sonder beraet of vertrek
Ocht iemans ingheven of besprek,
Ende sprac met voordachten zinne:
‘Broeder, ic weet ende ic kinne
Dat ghi mijn oudste broeder sijt,
Ende wes eeren ic teenegher tijt
U daer af sculdich ben in goeder wisen,
Die sal ic u altijt bewisen,
Alsoe verre als ghi mi niet
En vercort, wats ghesciet.
Maer ic, als hertoghe tesen tiden
Van Brabant, en sal niet liden
Dat ghi, als van Vlaendren grave,
Mijn palen vermindren selt; daer ave
Ghi mi boven alle andere sijt
Sculdich te helpene taller tijt,
Te houden, te stercken als die coene;
Ende die u dat riede te doene
Die en ware niet wel bedacht.’
Daer sijn die heeren van grooter macht
Ende ghebruedere sonder beiden
Tornich van een ghesceiden;
Ende hertoghe Jan maecte sterke
Heer Roelande van Uutkerke,
Ridder, over capitein
Van Mechele ende souverijn;
Ende hertoghe Anthonijs sonder vertrecke
Heeft heere Heinrike Van der Lecke,
Eenen vromen ridder ende vermaert,
Capitein ghemaect ende ruwaert
Van Antwerpen. Dit ghedaen,
Heeft hi een blochuus op doen slaen
Ten Boome bij Rumpst, op die riviere;
Dat heeft verwaert, als die fiere,
Jonkere Aernt, sijt seker das,
Van Zevenberghen, die scoutet was
TAntwerpen, nu verstaet mijn reden,
Soe dat gheen scepe van beneden
Comen en mochten te Mechele waert,
Noch ooc van Mechele nederwaert.
Dese capiteine stout ende wijs
Liet die hertoghe Anthonijs
Tsamen dedinghen alsoe si moghen,
Ende es al die wile getoghen
Int lant van Lutzenborch, wilt verstaen,
Met sijnre vrouwen, om ontfaen
Aldaer te wesene ende gehult,
Als ghi hier na hooren sult
In tweeste capitel cort hier naer,
Als ghi ghehoort hebt tverclaer
Waeromme die coninc Wencelijn
Noemt den adversarijs sijn
Van Beieren heere Robbrecht,
Als u hier onder wert berecht.