Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

I.

Hoe hertoghe Anthonijs ontfangen wert, ende hoe hi den lande van Brabant van hertoghe Janne, sinen brueder, brieve gaf, ende van sinen geslechte.

Als vrou Johanne was verscheiden,
Soe vergaderden sonder beiden
Die drie state al te hant
Van den lande van Brabant,
Ende sloten samentlic ter vaert
Dat si Anthonise den ruwaert
Hulden souden tsiere eere,
Ende ontfanghen over heere.
Maer eer dit ontfanc ghesciede,
Overdachten die wise liede:
Al hadde hertoghe Philips, sijn vader,
Ghesceiden ende ghedeilt algader,
Bi wille sconincs van Vranckerike
Ende vrouwe Johannen derghelike,
Sijn lande ende sijn heerlicheiden,
Ende sinen drie sonen ondersceiden;
Hoe wel dat si in goeden trouwen
Die deilinghe hadden ghelooft te houwen,
Ende verteghen hadden op tgone;
Ende hertoghe Jan, sijn oudste sone,
In presentien van sinen vader
Ende vrouwe Johannen, ende algader
Den drien staten van Brabant,
Hadde opghedraghen dlant
Ende thertoghedom geheellike,
Te Bruessele int stat willichlike
Anthonise, ende aldaer over gaf,
Ende al sijn recht quijt scout daer af,
In selker vueghen ende zaken,
Als die sceidbrieve mentie maken:
Al was dit al aldus bewant,
Soe dachten die state van Brabant,
Dat dlant, na recht (dats openbare),
Op hertoghe Janne verstorven ware,
Sinen oudsten brueder, van rechtswegen.
Al waest dat hijt hadde verteghen
Ende over ghegheven in alder wise
Sinen brueder Antonise,
Soe en hadde dlant daer af gehat
Gheen besceit van brieven. Mids dat
Gheloofde Anthonijs altehant,
Dat hi den lande van Brabant
Van sinen brueder met goeder lieve
Soude doen hebben goede brieve,
Na haer behoefte, tot haren vrede,
Binnen zekeren tide, alsoe hi dede.
Als dese ghelofte was ghedaen,
Hebben si ghehult ende ontfaen
Anthonise met grooter eere
Van Bourgognen teenen heere,
Na sijnre ouder moyen doot.
Int stat van Lovene, dats waerheit bloot,
Hi alder ierst sijn incomst dede,
Na oude gewoonte ende zede,
Int jaer ons Heeren, sijts ghewesse,
Dusent vier hondert ende sesse,
In december, den XVIII^sten dach.
Te Bruessele dat menne comen sach
Op Sinte-Thomaes dach met werdicheiden,
Daer hi met grooter solemptheiden
Sijn incomst dede eerbaerlike;
Ende daer na voort cortelike
In die ander steden goet.
Dits dierste hertoghe, des sijt vroet,
Van Brabant, en lieghe u niet,
Die Anthonijs bi namen hiet.
Hi es oec dieghene, sijts gewes,
Daer met dat lant van Brabant es
Weder versament properlijc
Aent edel bloet van Vranckerijc;
Want uter cronen was hi gheboren,
Als ic u sal laten horen:
Philips van Valois ghenant,
Coninc van Vrancrike bekant,
Coninc Jan van Behem, dedel man,
Ende die derde hertoghe Jan
Van Brabant ende grave Lodewijc
Van Vlaendren, doude, dese samentlijc,
Vier groote heeren alteenen gadre,
Waren sijn over oudervadre.
Coninc Jan van Vranckerijc,
Ende die grootmoedeghe Lodewijc,
Greve van Vlaendren, te Gods eeren,
Waren beide sijn witheeren;
Die vierde keiser Karle genant,
Ende hertoghe Wencelijn van Brabant,
Waren beide, elc hier op gome,
Hertoghe Antonijs, oude ome;
Ende vrou Johanna, die vrouwe goet,
Was sijn oude moye, des sijt vroet.
Coninc Karle van Vranckerijc,
Die wise, ende hertoghe Lodewijc
Van Anjouwen, ende van Berri
Hertoghe Jan, dat seggic di,
Dese drie brueders valiant
Waren sijn oome, es mi bekant.
Van Sicilien, coninc Lodewijc,
Ende van Orliens derghelijc
Hertoghe Lodewijc, dits waerheide,
Waren sijns ooms kinder beide.
Van Behem, coninc Wencelijn,
Ende Seghemont, die brueder sijn,
Coninc van Hongheren met eeren,
Ten derden bestonden hem die heeren.
Hertoghe Philips, die wise man,
Was die vader diene wan,
Van Bourgognen hertoghe fijn;
Ende hertoghe Jan die brueder sijn,
Van Bourgogne, die, na svader doot,
Wert van Bourgognen hertoghe groot
Ende greve van Vlaendren, daer toe meere
Van vele andren landen heere;
Sijn joncste brueder, Philips genant,
Greve van Nyveers bekant,
Van Retheest, van Retheloes derghelijc.
Hertoghe Lupoldus van Oostrijc,
Ende hertoghe Willem van Beierlant,
Greve van Henegouwe, van Hollant
Ende van Zeelant mogentlijc,
Ende die greve derghelijc
Van Savoyen, si u verclaert,
Die welke sint hertoghe waert,
Dese mechteghe heeren rike
Hadden sijn susteren te huwelike.
Hier uut merke elc ende gevroede
Van wat hooghen edelen bloede,
Ende van wat hooghen gheslachte,
Ende van wat grooter machte
Hertoghe Anthonijs was gheboren,
Als ghi hier hebt moghen horen.
U mach oec wel indinkich sijn,
Alsoet vercleert steet int fijn,
Inden VI^ten boec hier voren,
Hoe hertoghe Philips, die heer vercoren,
Bi wille des conincs van Vanckrijc,
Ende vrouwe Johannen derghelijc,
Sijn drie dochteren uut sette
Met penninghen; ende niet en lette,
Hien deilde ende schiet met wijsheiden
Sijn lande ende heerlijcheiden
Sinen drien sonen; ende die
Verteghen daer op alle drie.
Dit hebdi voren moghen lesen,
Daerom latict hier goet wesen.