Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe coninc Wencelijn van Beehem sijn ambasaet notabelijc tot Loven sant.

CVI.

Als coninc Wencelijn die dinghe
(Van Behem) vernam, sant hi gheringhe
Notabelijc sijn ambasaet
Binnen Lovene, sonder verlaet,
Daer si, van sinen wegen gheladen,
Den staten van Brabant op daden
Dinhout van den brieven vorscreven,
Die besegelt waren ende ghegeven
Tusscen keiser Karlen, dats waerheit fijn,
Ende sinen brueder Wencelijn,
Ende vrou Johannen, binnen Tricht,
Als u voren verclert tghedicht,
Daer inne bevorwaert was, int clare,
Als vrou Johanne aflivich ware,
Sonder wettich oir, si u bekant,
Dat dan die lande van Brabant,
Van Limborch, van over Mase, met vromen,
Opt rechte naest oir souden comen
Uten huuse van Lutzenborch gheboren,
Daer coninc Wencelijn hem hilt voren.
Mids dier redenen begherden si
Van sinen wegen, seggic di,
Dat sine kenden ende hilden
Voer gherecht oeir, ende niet en wilden
Daer jeghen doen, in ghenen keere;
Maer voer haren toecomenden heere
Der lande vorscreven, dits waerheit bloot,
Kenden na vrou Johannen doot,
Ende dat si, in contrarien van dien,
Gheen toeseggen en lieten ghescien,
Noch vorderen en lieten enege saken,
Die de vorseide gheloften mochten laken;
In contrarien, des sijt wijs,
Den besegelden brieven, in eneger wijs.
Die staten antworden daer op al bloot:
Dat si, na vrou Johannen doot,
Met iegeliken souden plegen
Als si sculdich waren van rechtswegen.
Die ambassateurs, onghelogen,
Sijn hier met weder in Behem ghetogen.
Haer antwoorde en was anders niet.
Hier met te Loven die dachvaert schiet.