Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe hertoge Philips sijn lande sinen IIJ sonen deilde, met sinen levenden live ende sier vrouwen.

CIV.

Doe hertoge Philips, die wise heere,
Sijn kinder hadde bestelt ter eere,
Ende sijn drie dochteren, dat ghijt wet,
Hadde hi met penningen uutgheset,
Ende ghegoedt, als heere ende vader,
Daer met si ende haer manne te gader
Verteghen op die versterflijcheide
Van hem, ende van sier vrouwen beide.
Dus heeft hi, met sinen wive,
Met harer beider levenden live
Alle sijn lande ende heerlijcheiden
Sinen iij sonen onderscheiden,
Alsoe hi wilde, dats claer ende bloot,
Dat sise besaten na sijn doot.
Jan, doutste sone, hoert mijn scriven,
Sal thertoeghdom van Bourgognen bliven,
Ende greve van Vlaenderen, dits waerhede,
Van Artoys ende van Bourgoingen mede;
Anthonis die middelste, sijts ghewesse,
Na vrou Johannen versterffenesse,
Soude hertoghe sijn van Lottrike,
Van Brabant, van Limborch der ghelike,
Mercgreve des Heilighs Rijcs; na tgone
Soude hebben Philips, die joncste sone,
Die graefscapen ende dlant
Van Rethiers, si u bekant,
Van Rethelois, van Nivers beide.
Dus hertoghe Philips onderscheide,
Ende sijn vrouwe al dese dinc,
Bi consente van den coninc,
Ende vrou Johannen mede,
Die daer haer consent toe dede,
Entie iij sonen, elc sunderlinge,
Gheloefden die vorseide scheidinge
Te houdene, sonder enegen stoot,
Na vader ende na moeder doot,
Ende in dier vuegen, dats waer,
Verteghen deen op dander daer,
Met vorwaerden daer in vorsien,
Storve enich van hen drien
Sonder mans oeir van sinen live
Te laten van sinen wettigen wive,
Soe souden sijn lande, sijt des vroeder,
Comen op den anderen broeder,
Die die outste naest hem waer,
Ocht op sijn mans oir, dit es claer.