Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe hertoge Philips van Bourgognen sijn kinder besorghde ende bestelde.

CIII.

Als nu vrou Marie, sijt ghewes,
Sonder oer aldus ghestorven es,
Noch vrou Johanne, daer af ic scrive,
En hadde gheen oer van haren live,
Ende worden was soe out van dagen
Dat si gheen kint en mochte dragen,
Docht hertoge Philips te hant
Te crighene dlant van Brabant,
Tsier kinder behoef, dits waerheit bloot,
Na vrou Johannen sier moyen doot;
Want sijn kindre, hoert mi verclaren,
Naest gheborteghe daer af waren;
Want hertoge Jan van Brabant,
Hadde iij sonen, die jonc storven,
Ende sonder oer die doot verworven,
Ende nu vrou Marie, sijts ghewes,
Oec sonder oer ghestorven es,
Ende vrou Johanne, si u bekant,
Oec ghescepen es haer lant
Sonder oer te laten, si u ghesaeght,
Want si te out was ghedaeght,
Dus stont Brabant, gheheel ende al,
Op vrou Magrieten te bliven al,
Die de middelste dochter was
Van hertoge Janne, als ic las:
Dese Margriete sekerlike
Was ghegeven greve Lodewike
Van Vlaenderen, als u doet recort
Distorie hier voren, daert behoert,
Die welke wan aen haren live
Een eeneghe dochter, hoert wat ic scrive,
Magriete was hare name bescreven,
Ende haer wert te manne ghegeven
Van Bourgognen den hertoge,
Welc hertoge sterf, als ic u toghe,
Sonder oer te hebben van hare.
Doen viel thertoghedomme daer nare
Van Bourgognen ghewarichlijc
Op die crone van Vranckrijc.
Die coninc Karle, dat es waer,
Dedingde thuwelijc, cort daer naer,
Tusscen Philipse, sinen joncsten broeder,
Ende vrou Margrieten, des sijt vroeder,
Die des hertogen weduwe was
Van Bourgognen, ende mids das
Heeft hi Philipse vorscreven
Sinen brueder thertoeghdom ghegeven
Van Bourgognen, tsinen gheniete.
Aldus hadde vrou Magriete
Van Bourgongen ij hertoghen.
Dese hertoghe Philips, seer vermogen,
Die was sone ghewarichlijc
Coninc Jans van Vranckrijc,
Den welken Philipse dat hi wan
Aen die dochter van den coninc Jan
Van Beehem, dat es waerheit fijn.
Aldus was hertoge Wencelijn
Sijn recht oem, in goeder trouwe,
Ende vrou Johanne was van sier vrouwe
Gherechte moye, dits waer bediet.
Hertoghe Philips, in liege u niet,
Wan vj kindre met sinen live
Aen vrou Margrieten, sinen wive:
Die outste sone die hiet Jan,
Die ander Anthonis, die sint ghewan
Thertoeghdom van Brabant.
Philips die joncste was ghenant:
Drie dochtren hadde hi desghelike:
Die eene hadde te huwelike
Van Oestrijc hertoge Lupolde,
Die gheene gheboirte, alsoet God wolde,
Van hare en creegh, soe ic u toeghe;
Dander hadde van moede hoghe
Hertoghe Willeme van Beyerlant,
Greve van Henegouwe, van Hollant
Ende van Zeelant desghelijc:
Si hadde een dochter suverlijc,
Die Jacoba hiet, dit versinne,
Die namaels waert hertoginne
Van Brabant, daer ic, hebbics gheval,
Namaels noch af scriven sal,
Gheons God van Hemelrijc.
Die derde hadde den heere rijc
Van Savoye, den greve hoghe,
Die nu es worden hertoghe:
Amedeus hi bi name hiet,
Als ic u voren dede bediet:
Sijn vader was, verstaet den fijn,
Greve van Savoye, die moeder sijn
Was tsertoghen dochter van Berry:
Aen sijnre vrouwen soe wan hi
Twee sonen ende twee dochteren, tzwaer,
Deen dochter gaf hi, dat es claer,
Van Meilanen den hertoge groot,
Sijn ander dochter, dats waerheit bloot,
Dede hi den hertoge ondertrouwen
Van Heylsberge. Na de doot sier vrouwen
Gaf hi sinen outsten sone al omme
Die heerlicheit van den hertoeghdomme
Van Savoyen, dat seggic di;
Sinen joncsten sone maecte hi
Prince van Piemont, sonder sneven,
Ende hem selven heeft hi begheven
Tot geesteliken levene, ic seker ben,
Soe dat hi bi der conscilien
Van Basele namaels, si u verclaert,
Paus van Rome ghecoren waert,
Ende wort bi namen aldus gheheten
Felix de vijfte, suldi weten.
Jan doutste sone hadde in plechte
Die dochter van hertoge Aelbrechte
Van Beyeren, sijt seker das,
Die hertoge Willems suster was.
Dus hadde Willem ende Jan
Deen des anderen suster dan.
Anthonis, die middelste sone,
Te wive soe hadde die ghone
Greve Waelravens dochter des heeren
(Die greve van Saint-Pol was met eeren)
Sijn eeneghe dochter, dats waerheit bloot,
Daer hi met hadde, na svader doot,
Die graefscapen, dat seggic di,
Van Saint-Pol ende van Liney,
Ende van Rijssel die castelrie.
Daer toe hadde hi in sijn voechdie
Meer sloten, renten, heerlicheiden,
Die ic niet al en can besceiden.
Philips, des hertogen joncste sone
Van Bourgognen, die ghone,
Hadde te wive, dat versint,
Van dEu des greven kint,
Ende haer moeder, dat seggic di,
Was tsertogen dochter van Berry.
Van deser dochter van den voirscreven
Sijn twee sonen achter bleven,
Die Philips, die edel man,
Van Bourgoingen aen haer wan,
Die beide noch leven, sijts ghewes:
Greve van Nyveers die outste es;
Die ander es greve, dits waer bediet,
Van Stampes, ic en liege u niet.