Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe die hoep van Brabant ende van Ludeke vergaderden voer der nuwe stat.

XCVII.

Nu sijn die hope, verstaet dat.
Vergadert voer der Nuwer Stat:
Van daer trocken si, sonder verdragen,
Tot voer Ruermonde, dat si belagen.
Die van Ludeke bevielen met gheroere
Tusscen die Mase entie Roere,
Ende theer van Brabant, tien tide,
Sloegen neder op dander side
Over de Roere, des seker sijt.
Doen dit gheduert hadde eenen tijt
Lieten die van Ludecke, ic seker ben,
Ende die van Loen met hen,
Tusscen den hertoge van Gelre, dats waer,
Ende hen enen peis maken daer,
Sonder weten der Brabantren van dien,
Ocht sonder hen des aen te sien.
Toten peise, die dus was overdregen,
Was hertoge Jan seere geneghen
Van Beyeren, van Ludick elect,
Om dat hi gerne hadde vertrect,
Ende belet hadde, dats claer,
Dat hertoge Willem niet en waer
Altemael verderflijc;
Want hi hadde te huwelijc
Sijnre suster, dat was waer.
Vele ander heeren waren daer,
Met hertoge Janne den elect,
Die gerne hadden dat vertrect;
Want oneerlijc docht hen den peys,
Als die heere van Perweys,
Ende meer andre dient leet was
Dat die van Ludeke, sijt seker das,
Dit aldus op hen selven daden,
Sonder metten Brabantren te raden;
Maer sine conden beletten niet;
Doch worde ghemaect, eer dat sciet,
Enen brief van bestande ter stede,
Ende enen van der peise mede,
Daer men den heeren, hoert mi scriven,
Met cose gaf in den pays te bliven,
Ocht buten te bliven, dits waerheit.
Daer met docht den elect vorseit
Dat hi hem jegen die heeren
Wel quijtte, die daer met hem weren,
Van den brieven die tenueren
Moeghdi hier na horen rueren,
Die substancie ende tclaer bescheet,
Alsoet int walssche bescreven steet,
Ende uut der copien, dat ghijt wet,
Hebbict in dietsche te rime gheset,
Na mijn beste den rechten sin,
Dat die substancie hevet in,
Ende beghint dus int walsche, hoerter na:
Nous Guilleaume de Juleirs, par le grâce de
Dieu, duc de Gelre et de Juleirs et conte de
Zuutphenne, et cetera.