Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe vrou Johanne den hertoge van Gelre strijt ontboot, ende hoe hi wederom trac.

XC.

Dese niemare quam te hant
Der hertoginnen van Brabant,
Dat hertoghe Willem, dus vermogen,
Met heercracht in Brabant was ghetogen.
Daerom heeft si, in corten stonden,
Haer brieve ende heraude ghesonden
Aen den hertoghe van Gelre te hant,
Dat hi den ermen lieden op tplat lant
Gheen scade en dade nocht verdriet;
Maer dat hi toghe over die vliet
Van der Mase, sonder beiden,
In sinen lande ende haers daer beidde,
Ende binnen v dagen, dats corten tijt,
Soude si hem daer leveren strijt;
Ocht dat hi bleve, als heere vaillant,
Binnen haren palen van Brabant,
Si soude hem op den derden dach
Strijt leveren, sonder verdrach;
Ende op dat hi niet en sochte
Ocsuin, daer met dat hi mochte
Achterwert trecken uut haren lande,
Mids faulte van enegher provande,
Presentherde si hem boude,
Die drie dage dat hi haers wachten soude,
Elex daegs te leveren, daer ter stede,
Hondert voeder wijns ende oec mede
Drie hondert ossen al te hande,
Broot, ende alder hande provande
Na ghelande ghelijc, verstaet thediet,
Sonder daer af te gheven iet.
Want vrou Johanne wel wiste claer,
Dat die hertoghe van Gelre waer
Grootmoedich ende hoverdich seere,
Soe meinde si dat hi, in geenen keere,
Dat laten en soude, noch van daer scheiden
Hi en soude dien dach van striden verbeiden.
Daerom vergaderde vrou Johanne
Haer volc, haer stede, haer goede manne,
Rechtevort, sonder verdrach,
Om, op den vorseiden derden dach,
Te volcomen dat si den hertoghe
Ontboden hadde, met moede hoeghe.
Die hertoghe Willem die sach an
Dat tsertogen Bossche met menegen man
Van wapenen, ende met groten heeren,
Ende Eindoven beide, beset weren,
Want hi oec claerlijc vernam
Dat een groot mechtich hoep uut quam,
Soe beduchte hi hem der onvramen;
Als die twee hope te gader quamen,
Ende sine dan, onder hen allen,
Binnen Brabant mochten bevallen,
Datten sijn bisscoppe soe haestlijc niet
Uut sechenen en souden; daerom soe schiet
Hi sinen hoep al onghespaert,
Ende trac te Gelderlant waert.