Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe Gaesbeke gewonnen was.

LXXXIV.

Des goets vridaeghs, doe ic u cont,
Smorgens, in der morgenstont,
Trac theer op van Vlesenbeke,
Ende togen voer Gaesbeke,
Ende screven al te hant
Aen dander steden van Brabant,
Biddende, seere ernstelijc,
Ende vermanende, eenpaerlijc
Versuekende, op die verbonde,
Dat si met heircrachte ter stonde
Bruederlijc daer bi hem quamen,
Dwelc die stede, alle te samen,
Ten versueke van der stat
Van Bruessel daden, sonder dat
Si eneghe onscout daer af sochten,
Sonder den Bossche, die en mochten
Niet uuttrecken, hoerdic talen,
Om te verwaerne die palen
Jeghen die gheldersche druite;
Want tbestant dat ginc ute,
Daer ghi voren af hebt ghehoert,
Ende desghelijcs sant rechtevort
Die edele hertoginne Johanne,
Ten versueke der goeder manne
Der stat van Bruessel, soe ic vernam,
Heeren Janne van Witham,
Haren drossate al te hant,
Met haren wimpel van Brabant,
Voer dat slot haesteleke.
Die vorseide heere van Gaesbeke
Was afghetoghen in dien daghe,
Om troest te sueken aen sijn mage,
Sijn heeren, ende vrienden, die tsijnre beden
Hem hier af hulpen mochten te vreden,
Ende liet sijn slot, wel ende siene
Verwaert van alderhande engiene,
Van volcke ende van provanden met.
Drie capiteine hadde hi gheset:
Die een was Jan van Lombeke
Die ander dat was Jan Helbeke,
Ende Jan Storm, sijt seker das,
Die een vroem man was.
Als die steden van Brabant
Versament waren al te hant,
Qntboden si met verdichede
Mineerders van Ludich der stede,
Ende daden tslot, sonder cesseren,
Van Gaesbeke onder mineren.
Doen dat die van boven saghen,
Soe wordt ten lanxsten overdragen
Ende ghededinght, sijt seker das,
Dat mijn vrouwe, die selve was
Op den slote, si met al
Hare gheselscap, groot ende smal,
Souden afgaen metter spoet,
Behouden lijf ende goet,
Ende geven tslot al te hant
In handen mier vrouwen van Brabant,
Ende den steden desgelike,
Haren wille properlike
Daer met te doene, alsoe si daden.
Doen wort die vrouwe soe beraden
Dat si van den slote quam,
Met prossessien, als ic vernam,
Met haren goeden, ende met al
Harer gheselscap, groot ende smal,
Dwers doer theer, si u verclert,
Den wech te Wouters Braechen wert,
Ende daer na, in corten stont,
Werp men tslot af in den gront,
Ende destrueeret altemale.
Eer dit gheschiede lach men daer wale
Den termijn van v weken.
Theer men van daer op sach breken
In meyavonde, doe ic ghewach,
In april den lesten dach.