Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Tbeghinsel van den orloghe tusschen den lande van Brabant ende van Gelre.

LXVIII.

Als hertoghe Wencelijn was doot
Bleef vrouw Johanne met rouwe groot,
Ja also groot, dat si daer nare
Meer dan in eenen heelen jare
Uut harer cameren noit en quam;
Nochtan dat si dicke vernam
Swaricheit van allen siden,
Die haer, binnen dien tiden,
Toe worden ghevoecht aen elcken kant,
Ende haren lande van Brabant,
Omtrent den Bossce ende eldre,
Ende sunderlinghe van Geldre
Hertoge Willem, Willems sone
Van Gulick: sijn vader was die ghone,
Als voren verclaert die reden mijn,
Die vinc den hertoge Wencelijn
Voer Baeswildere; dese hertoge
Was jonc ende van mode hoge,
Ende maecte grote aensprake
Op vrou Johannen, welke sake
Hi mallicht wel hadde begeven,
Hadde Wencelijn te live ghebleven;
Maer, doen aldus weduwe sat
Vrou Johanne, meinde hi te bat
Sinen wille te vordren op dlant,
Ende dreighde te werden viant
Mijn vrouwen der hertoghinnen,
Ende tlants: hi gaf te kinnen
Sijn aensprake ende sijn bileggen
Om sulken recht ende toeseggen,
Als hi hem vermat te hant,
Op die slote ende op dlant
Van Vueght, van Gangelt ende van Millen.
Hadde men hem dat laten willen
Het sceen hi hadde gheweest te vreden;
Doch wert dit met wijsheden
Onderhouden, dat es waer,
Met dachvaerden, meer dan een jaer,
Eer hi die ontsegge brieve sande
Mier vrouwen ende den lande.