Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe coninc Karle coninc Jans sone gecroent was te Riemen, ende hoe hertoge Wencelijn daer reet.

XLVI.

MCCC int jaer Ons Heeren
Ende LXIIII soe wert met eeren
Coninc Karle mogentlike
Ghecroont coninc van Vranckrike,
Te Riemen, met groter solempniteit,
Op den dach van der Drivoldicheit,
Den welcken te dier tiden lach
In mey den xxvij^en dach.
Dese Karle, dese hoge man,
Was sone van den coninc Jan
Dien hi hadde van der vrouwe
Wencelijns suster ghetrouwe.
Hertoge Wencelijn, des nemt goem,
Was coninc Karles recht oem,
Alsoe hier voren (hebdi des
Onthouden) claer bescreven es.
Aldus trac hertoge Wencelijn
Met eeren tot der feeste sijn,
Tot Riemen, ende in sijn ghespan
Menich frisch edel man,
Baenrotsen, riddren ende heren,
Statelec, met groter eeren,
Dat daer luttel uut Vranckrike
Iement met state quam sijn gelike.
Lutzenborgers ende Rijnhoyse
Brabrantren, ende Limborgoyse
Hadde die hertoge Wencelijn
Aldaer, in der geselscap sijn.
Die coninc ende die heeren al
Boden hem eere, groot ende smal,
Ende ontfingen met eeren.
Tgetal van den groten heeren,
Die aldaer vergadert waren,
En condic u niet wel verclaren.
Daer was van Cipers die coninc hoge
Ende van Anjou die hertoghe,
Ende van Burgoingen beide broeder
Des conincs van vader ende van moeder,
Die grave van dEu, een mechtich heere,
Die grave van Dampmertijn, ende meere
Van Tancarville, van Widemont
Graven beide, ende tier stont
Vele ander heeren ende prelate,
Die alle dach met groten state
Vergadert waren. Die eerbaerheit,
Dien cost, ende die solempnitheit,
Die men daer dede, doer sconincs eere,
En bescrevic nemmermeere,
Ende doer die coninginne mede,
Die oec ghecroont was daer ter stede:
Haer vader was een hoge baroen
Hertoghe Peter van Bourboen.
In Onser Vrouwen kercke van Riemen
Gesciede dit al, ende daer na sniemen
Trac die coninc, onghespaert,
Met eeren tsinen hove waert.
Aldaer reet, ten selven tide,
Die coninc van Cipers, ter eender side
Van den coninc, met groter eere,
Ende hertoge Wencelijn die heere
Ter ander siden, des nemt goem.
Die coninc dede sinen oem
Eere groot, in allen sinnen.
Ter maeltijt ginc men daer beginnen;
Ende die coninc es geseten
Ter tafle: bi hem, suldi weten,
Sat van Cipers die coninc fijn,
Ende die hertoge Wencelijn.
Na der maeltijt, seldi verstaen,
Sach men die heeren, aengedaen,
Op stercke rosse, met rassen leden,
Die deen tiegen dander reden
Grote joesten, ende speren braken.
Dit en willic niet lange maken.
Die feeste duerde V dage lanc.
Dat men daer hofde ende spranc;
Ende als dat ten inde quam,
Hertoge Wencelijn orlof nam
Aen den coninc, met werdichede,
Ende aen die coninginne mede;
Ende aen al die grote heeren,
Die aldaer ter feeste weren,
Soe heeft hi orlof ghenomen,
Ende es met eeren in Brabant comen.