Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Greve Lodewijc van Vlaendren wort verbolghen op die stad van Antwerpen, om dat si hem der saken van der mercten niet geloeven en wouden.

XL.

Om dat grave Lodewijc van desen dingen
Sijn begeren woude volbringhen,
Soe begherdi van der stat
Van Antwerpen, dat si dat
Gheschilt, dat van dese dinc
Tusschen hem ende Mechelen hinc,
Als van den mercten vorscreven,
Dat si des te hemwert bleven
Ende des te hemwert keeren souden.
Die van Antwerpen des niet en wouden
Doen, met allen, groot noch cleene,
Seggende dat het hilde te leene
Die hertoge van den roemscen rike,
Entie hertoginne des ghelike
Van Brabant, ende oec vortaen
Hadde hijt selve te leene ontfaen,
Die grave ende oec sijn vrouwe,
Ende bi desen niet en wouwe,
Noch en mochte die stat haren keeren,
Sonder consent ende wille des heeren
Des keisers van den roemschen rike,
Ende des hertogen desghelike,
Ende der hertoginnen milde,
Daer ment af te leene hilde;
Maer, seide die stat openbare,
Dat die marcten haer recht ware
Ende hen toebehoerde; want
Hise in possessien vant
Daeraf, ende hi hen te voren
Gheloeft hadde ende ghesworen
Dat hi hen, in goeden trouwen,
In al haren rechte sal houwen;
Baden daerom vriendelijc,
Ende versochten oetmoedelijc
Dat hise voert aen, nu ende echt,
Houden woude in haren recht,
Ende uut bevele des keisers rike,
Ende des hertoghen derghelike
Van Brabant, die hen dese saken
Bevalen, als daer af mensie maken
Haer brieve ende verclaren,
Daerom si daer af niet en waren
Beraden des te blivene iet.
Aldus die grave van daer schiet
Sere gram ende ghestoert.
Nu salic u vertellen vort
Hoet namaels tAntwerpen es vergaen,
Ende wes die grave daer heeft ghedaen.