Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

De stat van Mechelen claeghde den greve van Vlaendren, over die stat van Antwerpen.

XXXIX.

Daerna des seggens, si u bekant,
Des graven Willems van Hollant,
Mids welken seggen greve Lodewike
Antwerpen aenquam gheheelike,
Hem, ende sijnre vrouwen tsamen,
Daer na, als si tAntwerpen quamen,
Ende met alderhande vorwerden
Ontfaen ende ghehuldt werden,
Gheloefden si ende swoeren dat
Antwerpen der goeder stat
Te houden haer recht in allen dingen,
Costumen, usagien, ende herbringen,
Chartren, privilegen, in trouwen,
Te houdene, ende te doen houwen
Die stat in al haer vriheden,
Soe si, bi tiden voerleden,
Ghehouden was, si u bekant,
Bi den hertoghen van Brabant.
Ende nu, als dus die heere rije,
Van Vlaendren grave Lodewijc
Van Antwerpen, van Mechelen was heere,
Vervolchden die van Mechelen seere,
Cronende over die goede stat
Van Antwerpen seere, mids dat
Die mercten hen dus waren ontogen,
Als ghi vore hebt hoeren moghen,
Thonende hoet hen hertoge Jan
Verleent hadde, ende vort an
Hi selve gheloften hadde gedaen,
Doen hi te Mechelen was ontfaen
Ende ghehuldt over heere,
Daer hi gheloefde vortaen meere
Der stad van Mechelen peiselijc
Vort te gebruken eewelijc.
Als ic voer ruerde in mijn sprake,
Was dit die principael sake
Daer omme die van Mecheline
Afgingen hertoge Wenceline,
Ende vrou Johannen desghelike,
Ende vielen aen graven Lodewike.
Als grave Lodewijc, die heere,
Van Mechelen wert vervolght dus seere,
Teghen Antwerpen die stat,
Dachte hi ende meinde dat
Hi die van Mechelen soude lonen,
Dat sijs hen niet en souden becronen
Der groter vrientschap uut ghelesen,
Die si hem vortijts bewesen,
Doen sine hulden ende ontfingen,
Ende hertoge Wencelijn af gingen,
Ende oec vrou Johannen mede,
Ende van Antwerpen die stede
Meinde hijs te dancken, saghe hi stade,
Der viantscap, der groter scade,
Die si in dorloghe voer desen
Hem hadde ghedaen ende bewesen,
Die meerder was dan alghemeene
Die ander scade, groot ende clene,
Die hem uut Brabant was ghesciet,
Des en hadde hi noch vergeten niet;
Nochtan sprekic claerlijc,
Dat hi daer in hadde ongelijc;
Want dat was hen te prisen seere
Dat si haren gherechten heere
Dienden soe ghetrouwelijc,
In sijn orloghe, dat ganselijc
Ghepeist was ende gheint.
Hi soudse billic hebben ghemint
Boven die andre, herde seere,
Dies afgingen haren heere.
Al waest dat hem dat ginc mede
Men soude billic ghetrouwichede
Cronen overal, in allen landen,
Al warent openbaer vianden.
Des es ghenoech, dit latic staen.
Ic wille in die materie gaen.