Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe Mechelen weder aen den greve van Vlaendren comen es.

XXXIII.

Dus es Mechelen, soet es voerscreven,
Aen Brabant comen, ende daer aen bleven
Alsoe lange als die hertoge Jan
Van Brabant leefde, dedel man,
Paysselijc ende vredelijc;
Oec was te vreden greve Lodewijc,
Ende nam te wive, si u bekant,
Magrieten, die dochter van Brabant
Hertogen Jans des vromen heeren.
Dus bleven in peise ende in eeren
Beide dese heeren, hout u daer an,
Soe lange als leefde hertoge Jan;
Mer na de doot van den heere
Hertoge Jan, greve Lodewijcs swere,
Heeft greve Lodewijc ongecesseert
Van sijnre vrouwen wegen begeert
Aen den hertoge Wencelijn,
Ende aen Johannen, der vrouwen sijn,
Susterghedeilte uut Brabant,
Uutnemende groot; ende want
Hertoge Wencelijn vorscreven
Hem die niet en wilde geven,
Sulc alst den greve goet docht wesen,
Es een orloge gheresen
Tusscen die heeren altehande,
Ende harer beider lande.
Ende hoe wel dat hadde ghesworen
De stat van Mechelen, daer te voren,
Trouwe ende hulde, soet es bekant,
Vrou Johannen van Brabant,
Ende hertoge Wenceline oec meere
Ontfaen over vrouwe ende heere,
Ghelijc ende alsoe als deden
Van Brabant alle die ander steden,
Sijn si daer na, sonder slach ocht stoot,
Sonder beleggen, ocht enegen noot,
Greve Lodewike in handen gegaen.
Ghehult, ghesworen, jonstelijc ontfaen
Over haren gherechten heere,
Sonder middel, in enegen keere,
Dan mids den rechte, alsoe mi dochte,
Dat hi daer toe hebben mochte
Mids den beleenen des bisscoppen
Van Ludicke, ende der cappittelen.
Om des ontfancs wille, vore vercleert,
Heeft die greve gheconfirmeert
Der stat van Mechelen, onghehercht,
Van haveren, vissche, van soute die merct,
Ende alderhande vlot, daer met
Sal bliven te Mechelen ongelet
Van hem, oft enegen andren heeren,
Sonder letsel, wie si weeren,
(Behoudelec den rechte sijn,
Entie porters van Mechelijn)
In den stroem sullen varen, doe ic ghewach,
Voer Antwerpen, sonder opslach.
Noch heeft hi hem belovet wel,
Ocht enich heere, of iemant el
Orloge beriede, ocht dade ghescien
Scade, uut ocsuine van dien,
Dat si hem comen waren in hant,
Hulde ghesworen, voer heere bekant,
Dat hise, met al sier macht voer al
Daer af behoeden, bescermen sal,
Ende daer af ontheffen, vore ende na,
Van allen scaden et cetera,
Ghelijc dit met meer pointen, tswaer,
Uten brieven mach bliken claer,
Die hem greve Lodewijc vorscreven
Te Mechelen verleent heeft ende ghegeven
In de maent van oeghste xx dage,
Int jaer Ons Heeren, soe ic ghewage,
Als tjaer Ons Heeren stont besondert
LVI ende derthien hondert.
Dus heeft greve Lodewijc, tsier vromen,
Mechelen in sier hant ghenomen,
Als tsinen behoef alghemeene,
Uten titule van den verleene
Der kerken van Ludicke, soe ic vermaende,
Daer inne niet wederstaende
Alle des, sijt seker das,
Daer sint toe gheschiet was,
Alsoe dat boven es vercleert,
Ende hevet aldus te hem weert
Behouden puerlijc voer hem,
Tot dat die hertoge Willem
Van Henegouwe, si u bekant,
Van Hollant ende van Zeelant,
Sijn seggen uutsprac, verstaet den fijn,
Tusscen den hertoge Wencelijn
Ende greve Lodewike, soe ghi voren
Claerlijc hebt mogen horen,
Daer hi Mechelen, groot ende smal,
Metter toebehoerten al,
Den greve toe sprac, lude ende stille,
Niet om enichs rechts wille,
Dat hire toe hadde, wilt verstaen,
Mer voer den cost bi hem gedaen
In sinen vorseiden orlogen,
Alsoe ghi voere hebt hoeren mogen.